اطلاعات بیشتر
بر طالبان مراتب سعادت لازم است که در همه حال ، آن کتاب مستطاب ( = معراج السعادة) را با خود داشته باشند و از فواید آن بهره مند شوند ; ولکن چون آن کتاب شریق ، کثیر الحجم و پر وزن است و همراه داشتن آن ، در همه حال ، متعسر و بلکه متعذر است لهذا این بنده ، غالب مطالب آن را به طریق اختصار در این رساله و در ضمن چند مقام آوردم ...
در بخشی از متن این کتاب می خوانیم:
صفت پانزدهم: سخریه و استهزاء کردن است . که عبارت است از نقل کردن کردار و گفتار و خلقت و اوصاف مردم به قول یا فعل یا به اشاره و کنایه به وجهی که سبب خنده دیگران گردد.
و باعث آن یا عداوت است ، یا تکبر ، یا حقیر نمودن آن شخصی که به او استهزا می شود چه بسا باشد که باعث آن ، مجرد خنداندن و به نشاط آوردن بعضی از اهل دنیا باشد ، به جهت طمع در کثافات دنیویه ایشان و شکی نیست که این عمل ، شیوه اراذل و اوباش و پست فطر تان است و صاحب این عمل را از دین و ایمان خبری و از انسانیت اثری نیست ، چه طبع پست او وادار می نماید او را که به صورت و دست و پای خود عملی چند به جا اورد که بعض دونان و نامردان به سبب آن ، بخنده و نشاط درآیند و عیوب و نقص مسلمانان را تقلید می کند و افعال نیکان و اخیار را مضحکه اشقیا و اشرار می نماید و چنین شخصی البته به مراحل بسیار از منزل انسانیت دور و نام آدمیت از او مهجور و در نظر عقلا و ارباب دانش ، بی وفق و بی اعتبار و در دار عقبی به انواع عذاب گرفتار است و همین قدر در مذمت آن بس است که چنین صفت خبیثه را وسیله تحصیل چرک دست مردم قرار داده ، گویا اعتقاد به آن ندارد که متکفل روزی بندگان آفریننده ایشان است . و کثرت رذالت این صفت محتاج به بیان نیست .
کتاب المقامات العلیة فی موجبات السعاد الابدیة / صفحه ی 142
