سیمای نماز

نماز اساسی ترین رشته الفت و عالی ترین عامل محبت بین بندگان و حضرت حق است.

نماز نور دل و صفای قلب و روح و جان و سلامت روان و فروغ ذات عباد صالح خداست.

نماز واسطه محکمی است که تمام هستی انسان را به ملکوت هستی پیوند می‌دهد و به مانند آن، برنامه‌ای را برای ربط دادن آدمی به حق و حقیقت نمی توان یافت.

نماز پناه بی پناهان، سنگر جهادگران، گلستان روح افزایی عاشقان، چراغ سحر مشتاقان، نور وجود عارفان، آرامش دل بینایان و سیر کمالی آگاهان است.

نماز زنده کننده جان، ظهور دهنده حیات جاودان، راز و نیاز دردمندان، روشنی راه رهروان، نور دیده بیداران، سرمایه مستمندان، دوای درد بی دردان، نوای دل بی دلان، دلیل گمراهان، امید امیدواران، سر حقیقی سحرخیزان، سوز دل سوختگان، حرارت روح افسردگان، مایه بقای جان،دستگیره نجات انسان از تمام مهالک کرد.

نماز برتر از همه عبادات، جامعه تمام کمالات، منعکس‌کننده کل واقعیات، منبع برکات، کلید قفل تمام مشکلات است.

مکتوب حاضر به قلم متفکر دانشمند و محقق متتبع حضرت علامه استاد حسین انصاریان با عناوینی چون ارزش و عظمت  «نماز»، «نماز» در آیینه حیات انبیا و امت ها،  «نماز» دریای بیکران منفعت و... سعی در پاسخ به پرسش‌های نمازی مطالعه کنندگان دارد.

در بخشی از متن این کتاب می خوانیم:

روایات
 حضرت  باقر علیه السلام به جابر جعفی که از بزرگ‌ترین روایان حدیث و مورد توجه امامان معصوم بود :

فرمود آیا کسی که خود را به تشیع  منتسب کند و اظهار دوستی ما کند، برایش بس است و این انتساب و اظهار علاقه، تنها عامل نجات است؟
به خدا قسم، شیعه ما کسی است که به خاطر حق، خود را از گناه حفظ کند و از برنامه‌های الهی پیروی نماید.
شیعیان ما به تواضع، خشوع، امانت داری، بسیار یاد حق کردن، به پا داشتن نماز، نیکی به پدر و مادر، رسیدگی به حال همسایگان، دستگیری از فقیر و نیازمند و بدهکار و یتیم، راستگویی، خواندن قرآن، نگاهداری زبان از آزار مردم شناخته می شوند.

برگرفته از صفحه 71 کتاب