جهاد اقتصادی

سلوک و منش بزرگان و برگزیدگان هر جامعه‌ای، الگوی مناسبی برای شیوه رفتار مردمان آن جامعه است. بر اساس آیات شریفه قرآن کریم، برترین الگوی ما مسلمانان، پیامبر اعظم و در مرتبه بعدی اولیای معصومین  علیهم السلام می باشند. عالمان ربانی و بزرگان و اولیای الهی به عنوان رهروان راستین معصومان علیهم السلام نیز تا حد زیادی می توانند آینه‌ی تمام‌نمای راه روشن این بزرگواران باشند.
از این رو، مقام معظم رهبری دام ظله  بر امر تدوین و ترویج سیره قله های تهذیب تاکید نموده  است.
بر این اساس، معاونت تهذیب و تربیت حوزه های علمیه با هدف ترویج و گسترش اخلاق و آداب اسلامی در بین مردم و به ویژه حوزویان، تالیف و تدوین مجموعه کتاب‌هایی در زمینه سیره ی عملی و رفتاری علما و بزرگان حوزه را در دستور کار خود قرار داده است.
این کتاب، گزیده‌ای است از فضایل و ارزشهای اخلاقی و رفتاری عالمان و بزرگان در حوزه پاسداری و حراست از استقلال اقتصادی کشورهای اسلامی به ویژه ایران اسلامی از گزند بیگانگان و شامل نکته ها، خاطره ها و راهبردهای سودمند از سیره علما و بزرگان حوزه در موضوع اقتصاد مقاومتی و راهکارهای مقابله با هجمه اقتصادی دشمنان است.
کتاب حاضر، به موضوعاتی از جمله: حمایت از تولید داخلی و تشویق مردم به استفاده از آن
 مبارزه با فتنه گری های اقتصادی
مخالفت با حقوق های نجومی و مبارزه با ویژه خواری
رسیدگی به نیازمندان
 استفاده صحیح از بیت المال و سرمایه‌های ملی
تقویت روحیه پارسایی و عزت نفس
 ترویج فرهنگ زهد و ساده زیستی
تربیت مقاومتی و... می پردازد.

در بخشی از متن این کتاب می خوانیم:

آیت الله بافقی در مدت 73 سال عمر با برکتش به هیچ وجه از جنس خارجی استفاده نکرد و جز لباس کرباس و قدک اصفهان و یزد نپوشید.حتی عمامه اش هم کرباس بود.ظروف چینی و بلور خارجی استفاده نکرد و در منزلش جط ظروف مسی و سفالین پیدا نمی شد.از خوراکی های خارج از وطن مانند:قند و شکر و نبات خارجی نیز استفاده ننمود.آیت الله العظمی بهاءالدینی که از دوستان مرحوم بافقی بودند،در این زمینه فرموده اند:در وطن خواهی،نظیر ایشان مثل این که کم باشد،به جوری که در سرتاپای ایشان از متاع و کالا های خارجی خبری نبود،از عمامه و قبا و پیراهن و عبا و کفش.در تمام ضیافت هایی که از اهل علم می کرد،غیر از اجناس ایرانی چیزی مصرف نمی کرد.آن زمان هنوز بساط قند و چای در ایران دائر نشده بود و از خارج می اوردند،او به جای قند و چای،خرمای جهرم بین طلبه ها تقسیم می کرد.با این که افطاری های خیلی مفصل می داد،از برنج و خورشت و این ها،ولی چای نمی داد.می گفت پول ما نباید از مملکت خارج شود و در جیب خارجی ها برود.حقیقت وطن خواهی را ما در ایشان دیدیم.از اموالی که در اختیار ایشان بود حاضر نبود غیر از ایران در جای دیگری مصرف شود.

برگرفته از صفحه 36 کتاب