اطلاعات بیشتر
یکی از مشکلات جدی آموزش و پرورش امروزی این است که فرصت یادگیری و تجربه را از فراگیر می گیرد؛ بگونه ای که او دیگر برای حل مسائل خود نمی اندیشد و در موقعیت های مختلف به دنبال جواب آماده می گردد.
روان شناسی تربیتی به معلمان، مربیان و دست اندرکاران تعلیم و تربیت کمک می کند تا آن ها بتوانند ویژگی های متربیان را بشناسند؛ ماهیت یادگیری را درک نمایند؛ روش ها وفنون مؤثر آموزش و فن کلاس داری را فراگیرند؛ و راه های کمک به رشد و یادگیری شاگردان خود را بیابند. معلم آگاه به علم روان شناسی تربیتی با شناخت کامل از روش های مختلف یادگیری و قوانین ،آن فرآیند تفکر و اندیشیدن یادآوری و به ،یادسپاری حافظه و فراموشی هوش و انگیزش سنجش و اندازگیری و کاربرد آزمون های روانی و همچنین نقش خود به عنوان معلم تلاش می کند تا بهترین شرایط را برای تعلیم و تربیت فراگیران فراهم آورد.
در بخشی از کتاب می خوانیم:
تعیین مراحل و روشهای تدریس
1.کارهای مقدماتی قبل از شروع تدریس: هر معلمی قبل از شروع درس باید از دانش آموزان حضور و غیاب به عمل آورد و اگر پیش از این برای آن ها تکلیفی مشخص کرده است، مورد بررسی و بازدید قرار دهد حال و احوال پرسی کند و از سلامت جسم و روان و وضعیت خانوادگی آن ها با خبر شود.
در این صورت، دانش آموزان برای شروع درس جدید، احساس آرامش خواهند نمود و انگیزه لازم برای گوش دادن فعال به درس معلم را خواهند داشت.
باید توجه نمود که کارهای قبل از تدریس نباید زیاد طولانی و خسته کننده باشد؛ چون شور و نشاط و انگیزه دانش آموزان برای یادگیری درس جدید را کاهش می دهد.
2. آماده سازی: پس از انجام کارهای مقدماتی و قبل از شروع درس جدید، معلم باید دانش آموزان را برای توجه و یادگرفتن درس آماده سازد و در آن ها انگیزه گوش دادن فعال را ایجاد نماید. معلم در طرح درس خود باید معلوم کند که با چه مطلبی و چه روشی می خواهد مرحله آماده سازی را انجام دهد.
3.ارائه درس جدید: این قسمت به عنوان بخش اصلی طرح درس مطرح می باشد و باید دقت شود که به کامل ترین شکل تنظیم گردد. اساس انتخاب روش در ارائه درس جدید، هدف هایی است که برای طرح درس نوشته شده است.
4.فعالیت های تکمیلی: آخرین فعالیت در طرح درس و اقدام پایانی، همان فعالیت های تکمیلی است. در این مرحله چون ما به ارائه فعالیت های تکمیلی می پردازیم، بدین سبب به عنوان کامل کننده مراحل قبلی نیز شناخته می شود بنابراین در ابتدا معلم با توجه به هدف طرح درس آن را خلاصه و جمع بندی می کند و به دانش آموزان تمرین و تکلیف جبرانی می دهد.
5. انتخاب مواد و وسایل آموزش یا رسانه ها: رسانه، وسیله ای است که سبب ایجاد ارتباط بین پیام دهنده و پیام گیرنده می شود. رسانه مناسبت به آفرینش شرایط مطلوب برای یادگیری کمک می کند و سبب تقویت آن می شود؛ رسانه به معنی وسیع کلمه جامعه مدرسه ، معلم و حتی خود شاگردان را نیز شامل می شود.
در مفهوم محدودتر، کتاب درسی، بریده روزنامه و مجله ها، تصاویر، جداول، نقشه ها، وسایل آزمایشگاهی وسایل در موزه ها ضبط صوت ،کاست فیلم ها، رایانه، تلویزیون و سایر چیزها رسانه نامیده می شوند. معلم با توجه به هدف های طرح درس، از میان رسانه های متفاوت بهترین رسانه را انتخاب می کند و در امر تدریس بکار می گیرد.
رسانه های انتخابی باید ویژگی های فنی بدین شرح را داشته باشد: توانایی انتقال پیام مورد نظر را داشته باشد؛ قابلیت حمل و نقل در دسترس بودن اقتصادی بودن و.... همه این موارد از ویژگی های رسانه می باشد که باید مد نظر معلم قرار گیرد. لازم به ذکر است همه رسانه ها توانایی انتقال هر نوع پیامی را ندارند.
6. تعیین فعالیت های یادگیری: هر معلمی باید با توجه به اهداف درس و موضوع هر درسی انواع فعالیتهای یادگیری در طرح درس خودش را پیش بینی نماید. ممکن است شاگردان برای روشن شدن موضوع درس مسئله حل کننده؛ آزمایش انجام دهند؛ کنفرانس بدهند؛ واحد کار تهیه کنند و یا سایر تمرینها و اقدامات را داشته باشند.
7. ارزشیابی از نتیجه تدریس: معلم قبل از آغاز درس جدید باید رفتار ورودی دانش آموزان را مشخص کند؛ برای این که معلوم شود شاگردان او برای یادگیری درس جدید تا چه حد رفتار ورودی مربوط را دارا هستند؛ تا بر آن اساس آزمون رفتار ورودی را تهیه کند.
حال هنگام آن است که معلم برنامه ای جهت ارزشیابی نتیجه تدریس خود برای پی بردن از کیفیت و چگونگی کار خودش داشته باشد و همچنین از تشخیص پیشرفت فردی و جمعی دانش آموزان این ارزشیابی را انجام دهد.
برگرفته از صفحات 240 الی 242 کتاب
