اطلاعات بیشتر
سال دهم بعثت مناسک حج توسط پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله در فضایی فوق العاده متفاوت در مکه مکرمه برگزار شد.به علت امر خطیر»اکمال دین«که پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله مامور به ابلاغ آن شده بود،جمعیت زیادی را از سراسر جهان اسلام به حج آن سال دعوت نمودند،زیرا که جبرئیل امین علیه السلام از جانب پروردگار این آیه را نازل کرد:» و میان مردم ندای حج ده تا پیاده و سوار بر مرکب های لاغر از هر راه دوری به سوی تو آیند،تا شاهد منافع خود باشند و ...
مرحوم علامه امینی رحمت الله در کتاب گران سنگ الغدیر آورده است:تعداد کسانی را که آن سال از مدینه به حج رفتند از نود هزار تا صد و بیست و چهار هزار و بیشتر گفته اند،زیرا اهالی مکه و کسانی که از یمن همراه امیرالمومنین علیه السلام و دیگر مناطق به حج آمده بودند به این تعداد افزوده شده و این بیانگر وقوع یک حادثه بسیار مهم بود.
ترمذی از جابربن عبدالله انصاری نقل می کند:که رسول خدا صلی الله علیه و آله را روز عرفه در حجه الوداع دیدم در حالی که سواره بود خطبه می خواند و شنیدم که می فرمود:ای مردم!من در بین شما چیزی را گذاشتم که اگر به آن عمل کنید هرگز گمراه نشوید.کتاب خدا و اهل بیتم.
پس از پایان مراسم حج پیامبر صلی الله علیه و آله همراه با امیر المومنین علیه السلام و جمعیتی انبوه به طرف مدینه حرکت کردند،روز هیجدهم ذی الحجه به منطقه »غدیر خم«رسیدند،منادی از طرف رسول خدا صلی الله علیه و آله ندا داد تا همه کاروان ها از حرکت باز ایستد و آنها که پیش رفتند بازگردند.خداوند متعال می دانست که اگر مساله مهم ابلاغ در این زمان انجام نشود دیگر چنین فرصت و جمعیتی بین مسلمین نخواهد بود.لذا فرمود:»ای پیامبر!آنچه از جانب پروردگارت بر تو نازل شده ابلاغ کن،و اگر نکنی رسالت او را انجام نداده ای،و خدا تو را از گزند مردم نگاه می دارد.
پس از نماز،به دستور پیامبر صلی الله علیه و آلهاز حجاز شتران و سنگ ها منبری آماده کردند.علی علیه السلام به همراه پیامبر صلی الله علیه و آله بالای منبر رفت و یک پله پایین تر ایستاد و رسول خدا صلی الله علیه و آله سخنرانی خود را با حمد و سپاس خدا آغاز کرد(که شرح آن در متن کتاب آمده است)و به هنگام گفتن جمله:»من کنت مولاه فهذا علی مولاه...«دست علی علیه السلام را گرفته و بلند کردند.و در پایان از مردم خواستند تا تک تک با امیرالمومنین علی علیه السلام بیعت کرده و به او سلام کنند.هر کاروانی که بیعتش تمام شد به راه خود ادامه می داد.
مرحوم علامه امینی رحمت الله در الغدیر تعداد صد و ده نفر از صحابه و هفتاد و چهار نفر از تابعین راهم نام می برد که آنها نیز حدیث غدیر را روایت کرده اند. و سیصد و شصت نفر از علمای اهل سنت را که از قرن دوم هجری تا قرن چهاردهم واقعه غدیر را در کتاب های خود آورده اند را نیز نام می برد.
کتاب حاضر خطبه ی پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله در غدیر خم است که به موضوعاتی از قبیل خداشناسی،ایمان و خداگرایی پیامبر صلی الله علیه و آله،فرمان ابلاغ ولایت علی علیه السلام،علل احتیاط پیامبر صلی الله در گرفتن بیعت، امامت علی علیه السلام و فرزندانش تا حضرت مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف)،وظایف مردم نسبت به علی علیه السلام،فضایل علی علیه السلام،هشدار از مخالفت ها و کجروی ها،دوستان و دشمنان علی علیه السلام،معرفی حکومت حضرت مهدی علیه السلام،ارزش حج و احکام الهی،گرفتن بیعت عمومی و کامل برای علی علیه السلام در این خطبه می پردازد.انتهای این کتاب شامل زیارت امین الله نیز می باشد.
