آموزش عقاید

این کتاب دوره ی کامل سه جلدی آموزش عقاید آیت الله مصباح یزدی می باشد که از سه بخش خداشناسی(توحید)،راهنما شناسی(نبوت و امامت) و فرجام شناسی(معاد)تشکیل شده است.

برخی از ویژگی های کتاب عبارتند از:

1)سعی شده مطالب کتاب با تربیت منطقی تنظیم گردد و در حد امکان،برای تبیین مسائل به مطالب آینده حواله داده نشود.

2)کوشیده ایم تا می توانیم از عبارات روشن و ساده استفاده کنیم و از به کار بردن اصطلاحات پیچیده و عبارات دشوار برهیزیم و نیز زودیابی معانی را فدای پیرایه های ادبی نسازیم.

3)سعی کرده ایم برای اثبات مطالب،از دلیل متقن و نسبتا روشن بهره بگیریم و از انباشتن دلایل متعدد و احیانا سست برهیزیم.

4)کوشیده ایم از توضیحات زائدی که موجب خستگی دانشجویان می شود پرهیز کرده،ایجاز مطلوب را رعایت کنیم.

5)چون این کتاب برای تدریس در یک سطح متوسط در نظر گرفته شده،از آوردن استدلالات عمیق و پیچیده که به آشنایی با فلسفه یا تفسیر یا فقه الحدیث نیاز دارد،خودداری و در هنگام ضرورت،به تبیین مقدمات لازم بسنده کرده ایم و تکمیل و بررسی دیگر ابعاد مسائل را به کتب دیگر حواله داده ایم تا شوق ادامه تحصیل و تحقیق را در دانشجو برانگیزد.

6)محتوای کتاب به صورت درس های جداگانه،تقسیم و به طور متوسط،آموزش یک جلسه در یک درس گنجانیده شده است.

7)نکات مهم برخی از دروس،در درس های آینده،تاکید و گاهی تکرار شده تا در ذهن دانشجو بهتر جایگزین شود.

8)در پایان هر درس سوال هایی طرح شده که به آموختن بهتر کمک شایانی می کند .

در بخشی از این کتاب می خوانیم:

امامت در لغت به معنای پیشوایی و رهبری است و هر کسی که متصدی رهبری گروهی شود«امام» نامیده می شود،خواه در راه حق باشد یا در راه باطل،چنان که در قرآن کریم،واژه ی »أئمَةَ الکُفر«درباره ی سران کفار به کار رفته است و کسی که نمازگزاران به او اقتدا می کنند «امام جماعت»نامیده می شود.اما در اصطلاح علم کلام،امامت عبارت است از:»ریاست همگانی و فراگیر بر جامعه ی اسلامی در همه ی امور دینی و دنیوی.ذکر کلمه ی »دنیوی«برای تاکید بر وسعت قلمرو امامت است،و گرنه تدبیر امور دنیوی حامعه ی اسلامی ،حزئی از دین اسلام است.از دیدگاه شیعه،چنین ریاستی هنگامی مشروع خواهد بود که از طرف خدای متعال باشد و کسی که اصالتا(و نه به عنوان نیابت)دارای چنین مقامی باشد،معصوم از خطا در بیان احکام و معارف اسلامی و نیز مصون از گناهان خواهد بود.در واقع،امام معصوم همه ی منصب های پیامبراکرم صلی الله علیه و آله به جز نبوت و رسالت را دارد و هم سخنان او در تبیین حقایق و قوانین و معارف اسلام،حجت و هم فرمان های وی در امور مختلف حکومتی واجب الاطاعه است.بدین ترتیب،اختلاف شیعه و سنی در موضوع امامت،در سه مسئله ظاهر می شود:

نخست آنکه امام باید از طرف خدای متعال نصب شود.

دوم آنکه باید دارای علم خدادادی و مصون از خطا باشد.

سوم آنکه باید معصوم از گناه باشد.

(کتاب آموزش عقائد/صفحه 244)