صحیفه سجادیه (زمزمه های عارفانه)

کتاب حاضر متن کامل و ترجمه صحیفه کامله سجادیه است و در ابتدای کتاب سند صحیفه سجادیه ذکر شده است.

در دعای هفتم صحیفه سجادیه؛ برای نیایش در کارهای مهم می خوانیم:

یَا مَنْ تُحَلُّ بِهِ عُقَدُ الْمَکَارِهِ، وَ یَا مَنْ یَفْثَأُ بِهِ حَدُّ الشَّدَائِدِ، وَ یَا مَنْ یُلْتَمَسُ مِنْهُ الْمَخْرَجُ إِلَى رَوْحِ الْفَرَجِ. ذَلَّتْ لِقُدْرَتِکَ الصِّعَابُ، وَ تَسَبَّبَتْ بِلُطْفِکَ الْأَسْبَابُ، وَ جَرَى بِقُدرَتِکَ الْقَضَاءُ، وَ مَضَتْ عَلَى إِرَادَتِکَ الْأَشْیَاءُ. فَهِیَ بِمَشِیَّتِکَ دُونَ قَوْلِکَ مُؤْتَمِرَةٌ، وَ بِإِرَادَتِکَ دُونَ نَهْیِکَ مُنْزَجِرَةٌ. أَنْتَ الْمَدْعُوُّ لِلْمُهِمَّاتِ، وَ أَنْتَ الْمَفْزَعُ فِی الْمُلِمَّاتِ، لَا یَنْدَفِعُ مِنْهَا إِلَّا مَا دَفَعْتَ، وَ لَا یَنْکَشِفُ مِنْهَا إِلَّا مَا کَشَفْتَ وَ قَدْ نَزَلَ بِی یَا رَبِّ مَا قَدْ تَکَأَّدَنِی ثِقْلُهُ، وَ أَلَمَّ بِی مَا قَدْ بَهَظَنِی حَمْلُهُ. وَ بِقُدْرَتِکَ أَوْرَدْتَهُ عَلَیَّ وَ بِسُلْطَانِکَ وَجَّهْتَهُ إِلَیَّ. فَلَا مُصْدِرَ لِمَا أَوْرَدْتَ، وَ لَا صَارِفَ لِمَا وَجَّهْتَ، وَ لَا فَاتِحَ لِمَا أَغْلَقْتَ، وَ لَا مُغْلِقَ لِمَا فَتَحْتَ، وَ لَا مُیَسِّرَ لِمَا عَسَّرْتَ، وَ لَا نَاصِرَ لِمَنْ خَذَلْتَ. فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ افْتَحْ لِی یَا رَبِّ بَابَ الْفَرَجِ بِطَوْلِکَ، وَ اکْسِرْ عَنِّی سُلْطَانَ الْهَمِّ بِحَوْلِکَ، وَ أَنِلْنِی حُسْنَ النَّظَرِ فِیمَا شَکَوْتُ، وَ أَذِقْنِی حَلَاوَةَ الصُّنْعِ فِیمَا سَأَلْتُ، وَ هَبْ لِی مِنْ لَدُنْکَ رَحْمَةً وَ فَرَجاً هَنِیئاً، وَ اجْعَلْ لِی مِنْ عِنْدِکَ مَخْرَجاً وَحِیّاً. وَ لَا تَشْغَلْنِی بِالِاهْتِمَامِ عَنْ تَعَاهُدِ فُرُوضِکَ، وَ اسْتِعْمَالِ سُنَّتِکَ. فَقَدْ ضِقْتُ لِمَا نَزَلَ بِی یَا رَبِّ ذَرْعاً، وَ امْتَلَأْتُ بِحَمْلِ مَا حَدَثَ عَلَیَّ هَمّاً، وَ أَنْتَ الْقَادِرُ عَلَى کَشْفِ مَا مُنِیتُ بِهِ، وَ دَفْعِ مَا وَقَعْتُ فِیهِ، فَافْعَلْ بِی ذَلِکَ وَ إِنْ لَمْ أَسْتَوْجِبْهُ مِنْکَ، یَا ذَا الْعَرْشِ الْعَظِیمِ.

ای آنکه به او گره از کار ها گشوده شود ! ای آنکه به او سرسختی دشواری‌ها شکسته شود! و ای آنکه راه گریز به رهایی و آسودگی را از او باید خواست !سختی ها پیش قدرتت  نرمی کنند، و به لطف تو دستاویز ها به کار می افتند، و مقدرات به نیروی تو به انجام رسند، و چیزها، به اراده تو پدید آیند، بی آنکه امرکنی، به خواست تو، فرمان برند و بی‌آنکه نهی نمایی، به اراده ات، روی بگردانند. این تویی که در سخت حالی ها او را بخوانند ،و این تویی که در ناگواری ها بدو پناه برند. از این همه جز آنچه تو دور کنی، از ما بر نگردد و جز آنچه تو برداری، از ما برداشته نشود. پروردگارا  ! اینک بلایی بر سرم آمده که سنگینی‌اش مرا به زانو درآورده، و به دردی گرفتار شده‌ام که تحملش نتوانم کرد. این را تو به نیروی خویش بر من وارد آورده ای  و به قهر خویش با من مواجهه ساخته ای. آنچه تو بر سر م  اوری، کسی باز نبرد، و آنچه تو به سویم فرستی، کسی برنگرداند. آن در که تو بر بندی، کسی نتواند گشود، و آن که تو بگشایی، کسی نتواند بست. آن کار که تو دشوار کنی ،کسی آسان نکند ،و آنکه را تو خوار گردانی، کسی مدد نتواند رساند. پس بر محمد و خاندانش درود فرست و به احسان خویش ای پروردگار من! در آسودگی به رویم بگشا، و به نیروی خود، سختی اندوهم را درهم شکن. در شکوفه ها که کنم، نیک نظری خویش را به من رسان، و من را در آن چه از تو  خواهم، شیرینی استجابت بچشان. از پیش خود ،رحمت  و گشایش بی زحمت به من ده، و راه بیرون شدن سریع از گرفتاری ها را پیش پایم نه. و مرا  به غصه و اندوه از انجام درست واجبات و گذاردن سنت‌هایت با ز مدار.پروردگارا ! به یقین، من از آنچه بر سرم آمده ،دلتنگ  و درمانده، و از آن اندوه که به من رسیده ،آکنده ام؛ در حالی که تنها تو می توانی آن بلا را که دیده ام  برداری و آن بند را که در آن افتاده‌ام بگشایی. پس با من چنین کن ،اگرچه شایسته آن نباشم، ای صاحب عرش بزرگ!

برگرفته از دعای هفتم کتاب/صفحه 67