اطلاعات بیشتر
به هیچ عنوان در قید و بند زندگی مادی نبود و همیشه سخت ترین شرایط را انتخاب می کرد.وقتی نماینده مجلس شد و همین طور وزیر دفاع،یک پیکان مدل 56 به او و بقیه دادند.او پیکان را داد رنگ تاکسی زدند و با آنان رفت و آمد می کرد.وقتی در کاخ نخست وزیری بود،می توانست از تمام امکانات آن جا برای خودش استفاده کند،اما این کار را نکرد.طبقه ی بالا،بنی صدر بود و چمران در زیرزمین می نشست.خانه شخصی نداشت،فقط یک خانه پدری داشت که گاهی می رفت و به آن جا سر می زد و باز به همان زیرزمین محل کارش بر می گشت.
همسر اولش،که او را در لبنان رها کرده و رفته بود،وقتی خبردار شد که او در ایران وزیر شده است،برایش نامه نوشت.خودش می گفت:«وقتی فهمیدن،اومدم ایران و وزیر شدم،برام نامه نوشتن که می خوان بیان پیشم.خبر نداشتن که وزارت ما با وزارت آمریکا یا هر جای دیگه ،زمین تا آسمون فرق می کنه.خبر نداشتن باید بیان این جا و توی زیرزمین با من زندگی کنن.»
برگرفته از صفحه 93 کتاب
