اطلاعات بیشتر
امام صادق علیه السلام می فرماید:از نماز بنده آن مقداری که توجه قلبی داشته بالا برده می شود. انسان دچار بیماری «از خود بیگانگی» و اسارت در دنیا و محبت آن است و نماز رهایی از این اسارت و دل بستن به سرچشمه هستی می باشد. «حضور قلب در نماز» روح نماز است که با آن، نماز عندالله پذیرفته می شود.
اثر حاضر در چهار فصل به اهمیت حضور قلب، عوامل حواس پرتی در نماز و عوامل حضور قلب پرداخته و در پایان علل ترک نماز و درمان آن را بررسی کرده است.
در بخشی از متن این کتاب می‌خوانیم :
یکی از عوامل حواس پرتی، متوجه شدن به امور خارجی است، زیرا قلب و ذهن به منزله حوزه هستند که این پنج حس به آن می‌ریزند و به واسطه ی آنها صورت‌های معانی بر قلب وارد می‌شود؛ به طوری که به واسطه دیدن یک تصویر یا شنیدن یک صدا چندین صورت خیالی بر ذهن وارد می شود و قلب را مشغول خود می کند. اگر هنگام نماز، گوش و آدمی چیزی را بشنود یا چشم، چیزی را ببیند، حواس و ذهن نمازگزار متوجه آن شنیدنی یا تصویر می گردد و از خدا و توجه به او غافل می گردد و چه بسا با شنیدن یک کلمه، خاطره های زیادی در ذهن او نقش ببندد و تا آخر نماز، او را مشغول بدارد.
دل را همه آفت از نظر برخیزد
چون دیده بدید، دل در او آویزد
برگرفته از صفحه 52 کتاب
مشخصات
