اطلاعات بیشتر
از کودکی،همراه پدرش،تمام نماز ها را در مسجد می خواند.می گفتیم باید کم کم به نماز خواندن عادت کند.طعم نماز که به جانش بنشیند،دیگر خودش نماز خوان می شود.تصورمان این بود که فقط تشویق ما کافی است.غافل بودیم از اینکه نوجوان امروزی،مانند نوجوان های دیروز نیست که با تعبد و امر و نهی ،کارها را انجام بدهد.نوجوان امروز برای هرکاری دلیل می خواهد.از وقتی هم که فضای مجازی همه گیر شده است،بیشتر وقتش را موبایل و بازی می گذارند،دیگر مثل قبل،به نمازش اهمیت نمی دهد؛حتی یک بار پرسید:«مگر خدا به نمازخواندن من محتاج است؟!»پدرش مدام غصه می خورد.
با چند مشاور مشورت کرده؛اما هنوز آرام نشده است.دائم می گوید:«چه شد که در نمازش سست شد؟نکند با دوستان ناباب آشنا شده؟»بی رغبتی اش به نماز و تنبلی اش در نماز خواندن سبب شده است سایر کارهایش را هم جدی نگیرد.کاش بتوانم ریشه این سستی ها را بشناسم و بخشکانم.
جواب این نگرانی ها،دغدغه ها،سوالات و ده ها نمونه دیگر را در کتاب فرودگاه فرشتگان 3 می خوانید.
مشخصات
