ده غلط مشهور درباره اسرائیل

روایت صهیونیستی از تاریخ این که چطور سرزمین مورد مناقشه( یعنی فلسطین) تبدیل به  «کشور اسرائیل» شد، بر پایه یک  «دسته افسانه غیر واقعی» بنا شده که به طرز ماهرانه و ظریفی، حق اخلاقی و معنوی فلسطینی ها بر این سرزمین را مورد تشکیک قرار می دهد. غالباً جریان اصلی رسانه‌ای و نخبگان سیاسی غرب، این افسانه های غیر واقعی را به عنوان حقایق مشخص و (تشکیک ناپذیر) و به عنوان توجیهی برای رفتارهای اسرائیل در طی 6 دهه اخیر می‌پذیرند.
 این کتاب، این افسانه ها را( که در فضای افکار عمومی به عنوان حقایقی بی چون و چرا تلقی می‌گردند) به چالش می‌کشد. وجه اشتراک( در موضوعات مختلف) این کتاب، کنار هم چیدن و (مقایسه) پندارهای عمومی با حقایق تاریخی است. هر فصل از کتاب با قرار دادن هر کدام از این افسانه ها در کنار حقیقت، با محک آخرین تحقیقات تاریخی، نقاط ضعف باور های پذیرفته شده توسط عموم را نمایان می‌کند.
این کتاب از بین تعداد زیادی افسانه، به 10 افسانه بنیادین می پردازد که هرکس به طریقی با مسائل اسرائیلی _ فلسطینی سر و کار داشته، با آنها روبرو شده و بحث مشترک همه آنها بوده است.

در بخشی از متن این کتاب می‌خوانیم:

نخبگان سیاسی عرب( یعنی طبقه حاکم) هنوز کاملاً برای دخالت در فلسطین بی‌میل بودند. (از سوی سران صهیونیسم) یک توافق تاکتیکی با اردن صورت گرفته بود که اردون در صورت مشارکت  «محدود» و بدون تاثیر در اقدامات جنگی (علیه اسرائیل) می تواند بخش هایی از فلسطین (که بعدها کرانه باختری نامیده شد) را تصاحب کند. این یک عامل اساسی در تغییر موازنه قدرت بود، چون ارتش اردن آموزش دیده ترین ارتش جهان عرب به حساب می‌آمد.
در جبهه دیپلماتیک هم به خصوص در ماه‌های فوریه و مارس 1948 روزهای حساس و سختی برای جنبش صهیونیسم بود. ایالات متحده، از طریق فرستاده هایی که در کف میدان داشت متوجه شد که طرح تقسیم 1947 سازمان ملل ایراد دارد و این طرح به جای این که آرامش و امید را به کشور بیاورد، خودش دلیل اصلی فوران خشونت های اخیر بوده است.

برگرفته از صفحه 125 کتاب