استعاذه

استعاذه ی حقیقی از کسی که خودش رسته است.اثر بی نظیر شهید محراب حضرت آیت الله دستغیب را ببه ((استعاذه))ملاحظه می فرمایید.همان طوری که از نامش پیداست،درباره ی ((پناهندگی به خدا از شر شیطان))سخن می رود.با آن احاطه ای که این مرد بزرگ در آیات و اخبار داشت و برداشتهای جالب و صحیحی که از روایات اهل بیت می کرد،در همین یک مطلب ،سی جلسه سخنرانی کرد و در حقیقت استعاذه،معنا و اهمیت آن ،ارکان پنج گانه استعاذه از تقوا و تذکر،توکل و اخلاص و تضرع،سخنها فرموده و نکات جالبی را برای خواننده روشن می نماید،همراه با داستانها،آیات و اخبار را بیان نموده و حقایق را با زبانی ساده و بیانی بسیار رسا ــ که برای همه ی فهمها قابل درک باشد ـ تذکر می دهد.

کتاب حاضر یکی از پربرکت ترین آثار این مرد بزرگ است.که در تیراژهای چمشگیر،در چاپهای متعدد در اختیار مردم قرار گرفته،همراه با روایات متعدد و داستانهای شیوا که شنونده یا خواننده را نه تنها خسته نمی کند بلکه مانوس و مشتاق می گرداند.

آنچه در این کتاب می خوانید:

استعاذه در مباحات

در امور مباح هم مانند خوردن و لباس پوشیدن،((استعاذه)) رسیده است و دعا های مخصوصی نیز وارد شده.در پست ترین مکان ها و شریف ترین مکان ها نیز باید استعاذه کرد.در مسجد که می روی،بر در مسجد استعاذه کن که مبادا این دشمن سرسخت در این جا نیز تو را رها نکند و در مستراح نیز استعاذه رسیده است.

شیطان بر در مسجد

یکی از اهل ایمان و تقوا نقل می کرد که در مکاشفه دیدم شیطان در مسجد ایستاده است.گفتم:ملعون!این جا چه می کن؟

گفت:رفقا فرار کرده اند و منتظرشان هستم.فهمیدم که مردان رشیدی بوده اند که شیطان همراهشان به مسجد نرفته است؛البته اینها هم نوبرند که لااقل در مسجد،راستی استعاذه حقیقی کرده اند.(صفحه 7)

باز بودن باب توبه

علاوه بر این، ندا رسید که :((ای آدم،اگر ابلیس را بر اولاد تو چیره کردیم و تا قیامت مهلتش دادیم،در عوض باب توبه را هم برای اولاد تو باز گذاردیم))

خوب ،حالا گول شیطان را خوردی،مانند جدت آدم برگرد و توبه کن،به درگاه الهی تضرع کن تا مثل آدم که پس از توبه مقامش بالا رفت و به درجه ی ((اصطفا))رسید،تو هم به درجه ((توابین)) برسی که محبوب خدا گردی.(صفحه 26)

حملات تدریجی و شدید شیطان

شیطان،اول سعی دارد مومن را در مکروهی بیندازد،سپس راه را برای ارتکاب گناه صغیره باز می کند.پس از آن اصرار بر صغیره و کوچک گرفتن آن - که خود کبیره ای است-برایش گیش می آورد.و آنگاه گناهان کبیره برایش عادی می گردد.سپس دستبرد به قلب و اصل ایمان شروع می شود.و خلاصه مومن را به وسوسه و شک می اندارد،بدون اینکه طرف بفهمد در چه دامی افتاده است.

اهل تقوایند که می توانند با اسلحه خود از ر شیطان محفوظ بمانند؛اما اشخاص بی بند و بار کجا می توانند با این دشمن،مخاصمه و جدال نمایند.(صفحه 51)

نتیجه ترحم به بچه گربه

در تفسیر روح البیان نوشته:(( یکی از اخیار را پس از مرگ در عالم واقعه دیدند و از او جریانش را پرسیدند.گفته بود:عملی کوچک،خیلی به کارم خورد.روز زمستانی بود در سرمای شدید،باران سختی می بارید،بچه گربه را دیدم عقب پناهی می گردد.گرسنه و ضعیف بود. دلم سوخت او را زیر پوستین خود نگه داشتم و به خانه بردم.خوردنی به او دادم و بعد رهایش کردم.اینجا در عوض،خدا به من مهربانیها فرمود.))

این محبت خدا به حیوانات و این شفقت و مهر عمومی پروردگار،تا چه رسد به محبت خاصه و شفقت ویژه اش به اهل ایمان و تقوا که آن دیگر محبتی است فوق این حرفها که در قرآن مجید آنان را محبوب خود خوانده و چنین می فرماید:((خدا انها را دوست می دارد و ایشان هم خدا را دوست دارند.))

غزضم علم به محبت و شفقت رب العالمین است.باید یقین کنی که خدا تو را دوست دارد.(صفحه 139)