تحفه ملکوت

امام خمینی(قدس سره)افزون بر اینکه سیاستمداری بزرگ و بصیر بود،مقامات بلندی نیز در اخلاق نظری و عملی و در فقه و اصول و فلسفه داشت.جایگاه سیاسی و انقلابی،ابعاد علمی و معنوی ایشان را از نظرها پنهان کرده است و شایسته است که مولفان و محققان،به دیگر آفاق شخصیتی ایشان توجه کنند.کتاب حاضر می کوشد اندکی از این کم توجهی را جبران کند. 

 فصل های سه گانه ی کتاب به این شرح است:

فصل اول،با عنوان «زندگی سیاسی _اجتماعی امام خمینی»،مهم ترین بخش های زندگی ایشان را از روزی که در خمین به دنیا آمد تا روزی که به دیار باقی شتافت،بر پایه منابع معتبر گزارش می کند. در فصل دوم،حدود سی صد متن کوتاه در بیست و یک گفتار،از نوشته های امان راحل (قدس سره)در موضوعات مختلف اخلاقی و عرفانی،گزینش و درج شده است.این متن ها از کتاب هایی است که امام خمینی در زمینه های اخلاقی و عرفانی به زبان های فارسی و عربی نگاشته اند.

در بخشی از این کتاب می خوانیم:

در هر صورت،بلند کردن دست ها در نماز،در هر تکبیری،زینت نماز است.و نماز جبرئیل علیه السلام و ملائکه سماوات سبع بدین طریق است...و حضرت رضا_سلام الله علیها _موافق آنچه از علل و عیون اخبار نقل شده،فرموده است:«علت اینکه دست ها در تکبیر بلند می شود آن است که در آن قسمی از انقطاع و تخلیص و تضرع است.پس خدای تعالی دوست دارد که در وقت ذکر او،بنده منقطع به سوی او باشد و متضرع و خالص باشد.و برای آن است که به واسطه ی رفع ید انسان متوجه شود و احضار نیت کند.»و این فرموده مطابق است با آنچه بعض اهل معرفت گویند و در سررفع ید که به واسطه‌ی آن،غیر را به پشت سر اندازد و خار طریق وصول را از میان بردارند و خود را منقطع از ما سواء و خالص و مخلص_بی شائبه توجه به غیر و غیریت که شرک است در مذهب عشق و محبت_گردانند،آنگاه به معراج حقیقی معنوی و مسافرت إلی الله روند.و این مسافرت و معراج بی رفض و غیر و غیریت و ترک خودی و انانیت صورت نگیرد.

(کتاب تحفه ی ملکوت/134)