چگونه فرزندان خود را تربیت نکنیم

آینه های شفاف با کتاب های تربیتی دیگری که تابه حال مطالعه کرده اید, متفاوت است; زیرا هدف اصلی این کتاب, تغییر و اصلاح فرزندان نیست;بلکه در حقیقت, راه و روشی برای تغییر والدین است. ما باید ریشه مشکلات فرزندانمان را در خودمان جستجو کنیم.

آینه های شفاف, نگاه ما را از فرزندان, به خودمان معطوف می کند و رفتار آنها را بازتاب رفتار خودمان می داند; لذا ما برای اصلا رفتار فرزندانمان چاره ای جز پرداختن به خود نداریم; زیرا فرزندان ما در حقیقت, مانند آینه های شفافی هستند که افکار و رفتارهای ما را به خودمان منعکس می کنند.

این کتاب در سیزده بخش تنظیم شده است

فصل اول انعکاس نور در آینه

فصل دوم موانع انعکاس نور

فصل سوم چشمان خود را در مقابل آینه, نبندیم

فصل چهارم مسئولیت تصویر آینه را بپذیریم

فصل پنجم به آینه نزدیک شویم

فصل ششم آینه را به خود نچسبانیم

فصل هفتم نور بیشتری به آینه بتابانیم

فصل هشتم آینه را شفاف تر کنیم

فصل نهم آینه را نشکنیم

فصل دهم آینه ی آینه باشیم

فصل یازدهم آینه را ضد ضربه کنیم

فصل دوازدهم آینه وجود خود را مدیریت کنیم

فصل سیزدهم چراغ های راهنمایی والدین

در بخشی از این کتاب می خوانیم:

ارزش های معنوی

میهمان از پسر کوچک صاحبخانه پرسید: « حالت چطور است؟»

کودک که خیلی خجالتی بود دست و پای خود را گم کرد و جوابی نداد. پدرش که خیلی ناراحت و عصبی شده بود بر سر او فریادی کشید و گفت:« بگو الحمدلله, احمق».

پسر هم بلافاصله رو به میهمان کرد و گفت:« الحمدلله, احمق».

یکی از مسائلی که در استقلال فکری کودک اهمیت دارد,توانایی تفکر او درمورد ارزش های معنوی و اخلاقی است. ما دوست داریم فرزندانمان اهل ادب, صداقت, حیا و نیکوکاری باشند و از کارهای زشت و ناپسند دوری کنند, با خدا رابطه معنوی داشته باشند و از هدایت و ایمان بهره مند شوند ولی آنچه ما به آن توجه نمی کنیم این است که آنان خود و با منطق خود باید به این آرمان ما برسند,نه با زور و تحمیل ما.

یکی از روانشناسان می گوید: « ارزش های اخلاقی ثابت و جهانی اند و ما نباید آنها را به فرزندانمان دیکته کنیم و انبانی از فضایل اخلاقی در ذهنشان بسازیم; بلکه باید به آنها کمک کنیم تا درمورد تک تک آنها فکر و بحث و گفتگو کنند تا خود به کمک و راهنمایی مربیان و با استفاده از نظریات همسالانشان متوجه ارزش ها و ضد ارزش های اخلاقی شوند.»

در روایتی آمده است:«کسی که با حرف مردم وارد دین شود,با حرف مردم نیز از دین خاج خواهد شد.» تنها راهی که می تواند فرزندانمان را به رفتار دینی و اخلاقی بکشاند,تفکر و فهم ارزش حقیقی آنها است,نه حفظ کردن یا به خاطر سپردن آنها. کودکی که بفهمد چرا دروغ بد است راستگو تر از کودکی خواهد شد که فقط بداند دروغ گناه تلقی می شود و جای دروغگو در جهنم است.

تفاوت فهمیدن و دانستن در این عبارت در این است که فهم در واقع درک عمیق تر است و دانستن, اطلاع یا طبقه بندی سطحی .

(کتاب چگونه فرزندان خود را تربیت نکنیم؟ / صفحه 104)