دیالمه

نویسنده درباره شهید دیالمه در مقدمه می نویسد:

دکتر عبدالحمید دیالمه در زمره نام آوران گمنامی است که تاکنون کاری در شأنش انجام نشده.کمتر انقلابی ای در حد شهید دیالمه

ناشناخته مانده است.مردم مشهد نیز که دیالمه یکی از سران انقلابشان بود،شناختشان از دیالمه محدود می شود به یک نقاشی روی دیوار دانشکده پزشکی سابق با این زیر نویس»شهید عبدالحمید دیالمه،نماینده مردم مشهد در مجلس شورای اسلامی«.

اعتراف می کنیم که آنچه در این صفحات از نظر می گذرد،کامل نیست.لاجرم به همین مختصر اکتفا کردیم،به امید آینده ای که»شهید دیالمه«را آن گونه که شایسته آن است دریابیم و دریابند.

در بخشی از این کتاب می خوانیم:

از روزهای اول پیروزی انقلاب و با حضور وحید در جریان های سیاسی،اجتماعی مشهد بازار تهمت و تخریب علیه او رونق گرفت.اصولا خیلی از بزرگان انقلاب گرفتار این بازار پر رنق!شدند.دشمنان شان به روش ها و بهانه های مختلف سعی در تخریب این چهره های اثرگذار داشتند.

در آن زمان هر حرکتی که رویکرد دینی و محتوایی مذهبی داشت،از طرف گروهک ها متهم به ارتجاع می شد.تبلیغات شان در این زمینه آن قدر سنگین بود که به محض دیدن یک جوان با قیافه مذهبی او را عقب مانده و چماق دار و مرتجع می نامیدند.بنی صدر در غائله 14اسفند از همین تهمت ها استفاده کرد و طرفداران اش را به جان بچه مذهبی ها انداخت.شهید مطهری در کتاب»جاذبه و دافعه«اش می گوید،هرکس فعالیت اش بیشتر باشد به همان اندازه که دوست دارد دشمن هم خواهد داشت.دشمنانش هم فعالیت می کنند و جز ترور های فیزیکی،شخصیت او راهم ترور می کنند.