دو امام مجاهد

کتاب"دو امام مجاهد"شش گفتار از آیت الله العظمی در تحلیل مبارزات سیاسی امام حسن و امام حسین (علیهما السلام)

اثر حاضر مشتمل بر شش گفتار از آیت الله خامنه ای است که در سالهای 51و52ایراد شده است.

دو گفتار اول کتاب،شامل دو سخنرانی ایشان در فروردین سال51 است که در حسینیه ی ارشاد تهران انجام شده است.معظم له در این دو جلسه که به مناسبت ایام شهادت امام حسن علیه السلام در آخر ماه صفر برگزار شده،علاوه بر شرح نظریه ی «انسان 250ساله»به جایگاه والا و مهم امام حسن علیه السلام در این دوران و چرایی دست کشیدن از جنگ و علل پذیرفتن آتش بس و بیان تفاوت شرایط امام حسن علیه السلام و امام حسین علیه السلام پرداخته اند.

گفتار سوم تا پنجم اثر،اختصاص به سه سخنرانی ایشان در شب تاسوعا،عاشورا و شام غریبان محرم 1394هجری قمری(مصادف با بهمن 1352)با موضوع «تحلیل قیام حسینی»دارد.این سه سخنرانی در مسجد کرامت مشهد ایراد شده اند.ایشان در گفتار سوم به اهمیت و ناقص در این زمینه میپردازند و با تاکید بر ماهیت انقلابی داشتن حرکت ایشان،بحث را به پایان میبرند.

گفتار آخر کتاب،پربوط به سخنرانی شب عاشورای معظم له در محرم سال 1393هجری قمری(مصادف با24/11/1352)در این هیئت است.در این گفتار با نقد سه نظریه ی در باب قیام حسینی، نظریه ی چهارمی به عنوان نظریه ی صحیح اثبات می گردد.

در بخشی از متن این کتاب می خوانیم:

بنابراین،امام مجتبی(علیه السلام)رفت به طرف میدان جنگ،عده ای را هم فرستاد.حالا امام مجتبی(علیه السلام) در مقابل معاویه قرار دارد؛یعنی زبده ی سپاه امام حسن مجتبی(علیه السلام) در حدود شاید ده هزار یا دوازده هزار که اختلاف زیاد است،در زیر آسمان«مسکن» روبه روی معاویه قرار گرفت.امام مجتبی،به حسب ظواهر امر،عازم بر جنگ است؛هیچ تردیدی از کلمات امام مجتبی (علیه السلام)که میخواهد با معاویه بجنگد و بنا دارد که این جنگ را تا پیروزی کامل ادامه بدهد بر نمی آید؛در خطبه هایی که امام مجتبی(علیه السلام)بیان میکند و ایراد میکند،همه جا نشانه های اینکه امام عازم به جنگ است مشاهده میشود.بعد هم زبده ی سپاهیان را فرستاده است و روبه روی لشکر معاویه قرار گرفته اند و نشسته اند.

کتاب دو امام مجاهد/صفحه 19