اطلاعات بیشتر
اسرائیلی که من دیدم؛نه صلح،نه حرف اضافه(خاطرات خبر نگار عرب از سفر سال 1996 به شهرهای صهیونیست و مسلمان نشین فلسطین اشغالی)به قلم عاطف حزین و ترجمه وحید خضاب
در بخشی از متن این کتاب می خوانیم:
روزی خواهد آمد که من آن صبح ماه مارس1996 را فراموش کرده باشم؟ محال است.
هیچ وقت عادت نداشتم که دوشنبه ها ، زود به محل کارم در نشریه «اخبار الیوم» بروم. همیشه دوشنبه ها دو ساعت خواب اضافه جایزه می دادم و بعد، ساعت 11 قبل از ظهر به دفتر نشریه می رفتم.
برای این که بیشتر، از جایزه ام _همان خواب اضافی_ لذت ببرم ، هرچه تلفن کنار تختم زنگ زد ، گوشی را برنداشتم. خصوصا که در تماس های این وقت صبح معمولا چیز فایده داری پیدا نمی شود.,
ولی وقتی تلفن آن روز زنگ زد و زنگ زد ، وکسی که آن طرف خط بود ، هیچاز کارش خسته نشد ، تصمیم گرفتم تا صبحم را با دادن چند بد و بیرا سروع کنم، شاید رفیقمان که آن طرف خط بود از سنگ انداختن بین من و جایزهء دوشنبه هایم دست بردارد.
پشت خط «محمد عمر» بود ،همکارم، تازه کلی هم سرزنش کرد که چرا دیر جواب دادم.آخرش هم گفت استاد «محمد طنطاوی»،سر دبیر نشریه،می خواهد درباره موضوع مهمی با من حرف بزند.
وقتی خط را به سر دبیر وصل کردند،همانطور که همیشه در برخورد با من عادت داشت،بیش از چند کلمه صحبت نکرد:«پاسپورتت آماده است؟خب،پس همین الان بیا دفتر چون باید یه سفر بری اسرائیل.خداحافظ!»
برگرفته از صفحه (16)
مشخصات
