امواج اراده ها: گوشه ای از اراده و توان ایرانی به سمت خودکفایی و پیشرفت

"امواج اراده ها"دستچینی از خاطراتی است که به کالبدشکافی گوشه هایی از دستاوردها و پیشرفت‌های درخشان انقلاب اسلامی می‌پردازد و می‌خواهد به ما بگوید از چه راهی آمده‌ایم و کجا ایستاده‌ایم و به کدام سو باید برویم. تمام خاطرات مستندی که پیشرفت‌ها و دستاوردها را اثبات می‌کردند، لابه‌لای خبرها و تحلیل‌های روزمره و کلیشه‌ای گم شده بودند و پیداکردن و بیرون کشیدن آن‌ها کار سخت و البته مهمی به نظر می‌رسید. خاطرات بر اساس موضوع، در پنج فصل شامل «صنایع نظامی»، «صنعت هسته‌ ای»، «علوم پزشکی»، «دیپلماسی و مدیریت» و «فناوری و صنعت» گردآوری شده است. در این میان موضوعاتی وجود دارد که پیشرفت‌ های حاصل شده در آن بخش، به صورت ویژه با شخصیت‌ های دانشمند و با اراده فعال در آن حوزه گره خورده است. بنابراین، بعضی از خاطرات به بررسی ابعاد شخصیتی آنها اختصاص یافته است. با وجود این، محور بخشی از خاطرات اشخاص هستند؛ اما برای حفظ وحدت و نظم ساختاری کتاب، ترجیح دادیم چینش خاطرات بر اساس موضوع باشد.

در بخشی از متن این کتاب می خوانیم:

قایق هایی می خواستیم کوچکتر و سریعتر؛ مثل شناور بلیدرانر انگلیسی. بلیدرانر قایق تندروی مسابقه‌ای بود و رکورددار سرعت در کلاس وزنی اش. از وقتی تهدید های دریایی زیاد شده بود، این قایق توجه مان را جلب کرد. با نیازهای دریایی ما مطابق بود. تقاضای خریدش را کردیم؛ اما به صورت رسمی به ما نفروختند و مجبور شدیم از مسیر های غیر معمول قایق را دنبال کنیم.
 اویل سال 88 از طریق فدراسیون قایقرانی، بلیدرانر را خریدیم و واسطه ای  در آفریقای جنوبی قایق ها را به کشتی حامل کالا تحویل داد تا به ایران برسد. کشتی حامل بلیدرانر بیشتر بیشتر راه را آمده بود که ناو جنگی آمریکایی جلوی راهش قرار گرفت. نیروهای امنیتی آمریکا دیر خبر دار شده بودند؛ اما در اقیانوس هند، به کشتی رسیدند. ناو آمریکایی نزدیک کشتی آمد و تلاش زیادی کرد تا قایق ها به آب های ایران نرسد؛ اما کشتی به 65 کیلومتری کشور رسیده بود و با  کمک یگان اسکورت نیروی دریایی سپاه به آبهای ایران رسید. دستور ناو آمریکایی را هم ابلاغ کردیم، باید منطقه را ترک می‌کرد. تنها قابلیت بلیدرانر انگلیسی مسابقات قایقرانی بود؛ اما متخصصان ما در صنایع دریایی، آن رابه شناوری با قابلیت حمل راکت اندازهای دریایی 107 میلیمتری 11 لول های پایدار شده، رادار جستجوی دریایی با برد حدود 30 کیلومتر و تیربار 7.12 میلیمتر تبدیل کردند. این شناور بعدها به پرتابگرهای موشک و اژدر هم تجهیز شد و به طور گسترده در خدمت واحدهای عملیاتی در تمام آب های جنوبی ایران قرار گرفت.
حداکثر سرعت شناورهای آمریکایی 31 نات است؛ اما متخصصان ما توانستند به جای بلید رانر شناوری با سرعت 80 نات بسازند. شناوری که سریع ترین شناور سطحی نظامی جهان لقب گرفت.

برگرفته از صفحه 96 و 97 کتاب