اطلاعات بیشتر
پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله می فرماید: « هیچ زن و مرد مومنی نیست, آزاده و برده, مگر اینکه خداوند بر او حق واجبی دارد که باید به اندازه توانش قرآن را بیاموزد و در آن ( بیندیشد و نسبت به معارف و احکامش ) آگاهی پیدا کند. » برای آموزش و یادگیری قرائت صحیح قرآن کریم, سفارش بسیاری شده. بدین منظور نخست باید با اصول کتابت و علامت گذاری( روخوانی) قرآن کریم آشنا شد و پس از آن با یادگیری قواعد تجوید قرائت قرآن را کامل نمود. به منظور آشنایی با تمام مطالب لازم برای صحیح خوانی از نظر نگارش و علامت گذاری و تسلط بر روان خوانی قرآن کریم بخش اول تنظیم شده است. قرائت ترتیل بر اساس فرمایش مولای متقیان حضرت علی بن ابیطالب علیه السلام قرائتی است که دارای دو ویژگی باشد. «بیان الحروف»,حروف به صورت صحیح و آشکار بیان شوند. «حفظ الوقوف », انتخاب جای مناسب برای وقف نمودن.بخش دوم به این موضوع و بخش پایانی کتاب به فشرده ای از قواعد وقف و ابتدا اختصاص یافته است.ویژگی جال این کتاب این است که در قسمت توضیح مخارج حروف توضیحات با تصویر ارئه شده است.
کتاب روانخوانی و تجوید قرآن کریم در سه بخش تنظیم شده است
بخش اول روانخوانی قرآن کریم که 13 ذرس را شامل می شود
بخش دوم تجوید قران کریم که 17 درس را شامل می شود
بخش سوم وقف و ابتداء که 5 درس را شامل می شود
در بخشی از یان کتاب می خوانیم:
استطاله, در لغت به معنای : « امتداد و کشیده شدن » می باشد و در اصطلاح قرائت, عبارت است از: « کشیده شدن صدای حرف, از ابتدای کناره زبان تا آخر آن »
استطاله صفت مخصوص حرف « ضاد » می باشد و طولانی بودن مخرج آن, باعث می گردد تا صدای حرف در فاصله میان ابتدا و انتهای کناره زبان و دندان های اضراس امتداد پیدا کند; از این رو نباید این حرف را به صورت « دال » درشت شده تلفظ کرد, دارای صفت «شدت» است در حالی که حرف «ضاد» دارای صفت رخاوه می باشد و در تلفظ آن نباید کاملا قطع شود.
غنَه
« غنّه »: صوتی است که از خیشوم ( فضای بینی خارج ) می شود». «غنّه », صفت دو حرف حرف « میم و نون » می باشد,( متحرک باشند یا ساکن)
یادسپاری :
غنّه میم و نون در حالت سکون آشکارتر و خالص تر می باشد, چرا که در حالت سکون تنها از فضای بینی خارج می شود اما در حالت متحرک بودن از فضای دهان و بینی بهره مند می شوند.
علمای قرائت, غنّه نون را از لحاظ کیفیت, برتر از غنّه میم می دانند.
میم ونون متحرک و ساکنی که اظهار می شود دارای غنّه اصلی و ذاتی است اما در مواردی این دو حرف دارای غنّه فرعی و زائد می باشند و به میزان دو حرکت, صدا از خیشوم خارج می شود. ( در مبحث احکام نون و میم ساکنه بیان خواهد شد). کامل ترین حالت غنّه در حالت مشدد بودن این دو حرف می باشد.
( کتاب روانخوانی و تجوید قرآن کریم / صفحه 124 )
