اطلاعات بیشتر
نقش استاد بیش از انتقال اطلاعات است و وظیفه او تنها دانش افزایی و اطلاع رسانی نیست , تربیت است. بهترین خدمت در حق طلبه رسیدگی به اوست.نباید طلبه را رها و بی سرپرست باقی گذارد و لابه لای اشتغالات فراوان مسئولان و اساتید به فراموشی سپرد. لازم است استاد طلبه را به منزله فرزند خود و ثمره عمر خود بداند و در ایجاد ارتباط صمیمی سازنده و عاطفی با او پیشقدم شود و به رشد و حرکت و تحول او نظر داشته باشد و در امور اخلاقی معنوی معیشتی روحی روانی خانوادگی درسی و اجتماعی او حضور داشته باشد و با شاگردان ویژه و خاص ارتباط بیشتری داشته باشد این اثر قصد دارد الگوهایی از جهاد تربیتی اساتید مدارس علمیه را در قالب ابعاد مختلفی ارایه کند و ذیل هر عنوان نیز نکته هایی از سخن و سیره اساتید موفق گذشته و حال حوزه های علمیه آورده شده است.
این کتاب در 4 فصل تنظیم شده است
فصل اول نقش معنوی _ اخلاقی اساتید
فصل دوم نقش شناختی _ معرفتی اساتید
فصل سوم نقش انگیزشی _ عاطفی
فصل چهارم نقش رفتاری اساتید
در بخشی از این کتاب می خوانیم:
مقام معظم رهبری دام ظله با تاکید بر ضرورت این بعد از بصیرت سیاسی _ اجتماعی در طلاب و منافات نداشتن آن با درس خواندن و طی مدارج علمی می فرماید: طلاب عزیزو فضلای جوان نباید حتی برای یک لحظه, حضور در میدان های گوناگون را فراموش کنند. این حضور با درس خواندن منافات ندارد, بلکه موید درس خواندن است. همانطور که امام بزرگوار در پیام فراموش نشدنی خود فرمودند: فظلا و جوان هایی که تفقُّه را در میدان های خود فراگرفتند, منذر قوم خود شدند میدان جنگ را میدان آزمایش نفس و تکامل معنوی خویش قرار دادند و پیش رفتند, این میدان ها را رها نکنند. امروز هم خطوط , میدان ها و صحنه های نظامی و غیر نظامی فرهنگی, محتاج حضور فعال شماست. مدرسان معظم و محترم و اساتید حوزه علمیه قم و سایر حوزه ها, طلاب را به سمت اهداف انقلابی و اسلامی سوق دهند.
مقام علمی شیخ فضل الله نوری مورد توافق دوست و دشمن بود. او علاوه بر علوم اسلامی ,از دانش های دیگر هم اطلاع داشت و به مسائل جامعه و مقتضیات زمان آگاه بود. یکی از کسانی که شیخ را ملاقات کرده است, می نویسد: مراتب علمی شیخ را هیچ کس از دوست و دشمن منکر نبود و لکن گمان می کردند که فقط معلومات او منحصر به همان فقه و اصول است. نگارنده در چند جلسه فهمیدم قطع نظر از جنبه فقاهت, از بقیه علوم هم اطلاع کافی دارند. ناظم الاسلام می نویسد: نگارنده روزی که مشارالیه ( شیخ فضل الله ) در خانه آقای طباطبایی بود در مجلس در ضمن مذاکره گفت: ملای سی صد سال قبل به کار امروز نمی خورد. شیخ در جواب گفت: خیلی دور رفتی, بلکه ملای سی سال قبل به درد امروز نمی خورد. ملای امروز باید عالم به مقتضیات وقت باشد, باید مناسبات دول را نیز بداند.
(کتاب نقش تربیتی اساتید / صفحه 126 و 127 )
