انقلاب و نظریه اجتماعی
انقلاب و نظریه اجتماعی
کد محصول (447817)
کتاب" انقلاب و نظریه اجتماعی" جلد دوم گردآورنده روح الله نامداری به علل و نقد و تفسیر انقلاب اسلامی می پردازد
اطلاعات بیشتر
دفتر دوم انقلاب و نظریه اجتماعی مجموعه ای از مقالات و یادداشت هایی است که با نگاهی هم دلانه درباره انقلاب و در بستر تاریخ و فرهنگ خود نوشته شده اند. عنوان «نظریه» مناسب برخی از یادداشت های این دفتر نیست, همچنان که نویسندگان انها هم ادعای تولید نظریه اجتماعی ندارند, اما از انجا که ظرفیت زیادی در دسته بندی و مفهوم سازی درباره انقلاب را دارند و می توانند مقدمات نظریه پردازی را فراهم کنند به این مجموعه افزوده شده اند. در ضمیمه این مجلد , دو نامه از حضرت امام رحمة الله علیه آمده است که به گمان نویسنده هسته اصلی آراء ایشان در فهم انقلاب را تشکیل می دهد.
مقالات این کتاب عبارتند از:
تاثیر انگیزه های دینی بر پیدایش انقلاب
انقلاب; پدیده ای قدسی و جلوه ای رحمانی
بازشناسی هویت انقلاب اسلامی
غرب زدگی شبه مدرن و انقلاب اسلامی
نسبت انقلاب اسلامی با مدرنیته و اقتضائات آن
تحلیل انقلاب اسلامی از منظر مسائل فلسفه تاریخ
تدوین تاریخ انقلاب اسلامی چگونه تحقق می یابد؟
توطئه «امام زدایی»
قیام برای خدا
تاریخ انقلاب
در بخشی از این کتاب می خوانیم:
در دوره پر تلاطم پس از رضاخان, آیت اله العظمی بروجردی همان طریق حاج شیخ عبدالکریم حائری را چنان با درایت و نبوغ سیاسی خاص خود پیمود که نه تنها شعاع علمی و دینی حوزه علمیه سراسر ایران را فرا گرفت که حتی فراگیر تمام شیعیان خارج از کشور در آسیا و اروپا گردید. از آن مهم تر پس از هزار سال مرکزیت حوزه علمیه نجف, برای نخستین بار ان حوزه تحت شعاع و تابع حوزه قم قرار گرفت و آیت الله العظمی بروجردی به عنوان مرجع تقلید شیعیان جهان , نه فقط از سوی تمام علمای شیعه که از طرف دولت های آنها شناخته شد.
تاسیس مراکز شیعه در نقاط مختلف آسیا و اروپا و حتی آفریقا تئسط ایشان و وجاهت و حیثیت عظیمی که برای تشیع پدید آمده بود, مرحوم بروجردی را به این فراست انداخت که پا به دایره اهل تسنن گذارد. لذا طی نامه ای به شیخ « شلتوت» رئیس الازهر مصر که جایگاه مرجع اعلای سنی مذهبان جهان را داشت,خواستار نزدیکی دو مذهب بزرگ مسلمانان جهان و تاسیس نمایندگی شیعه در قاهره به نام « دارالتقریب المذاهب الاسلامیه» شد.
با تئجه به اعتبار جهانی ایشان , این ارتباط را الازهر اعتباری بیشتر برا یخود محسوب کرد و ضمن استقبال و پذیرش پیشنهاد ایشان , برای نخستین بار در تاریخ هزار و چهارصد ساله اسلام , مرجعیت اهل تسنن اعلام نمود که شیعه یکی از مذاهب حقه اسلامی است.فتوای مشهور شیخ شلتوت دراین باره و آغاز مکاتبات و ارتباطات بین دو حوزه قم و قاهره بویژه پس از استقرار آیت الله قمی به عنوان نماینده آیت الله العظمی بروجردی و رئیس دارالتقریب روح جدیدی را در عالم تسنن دمید که حتی وهابیان سعودی که با شیعه و تمام مذاهب چهارگانه اهل سنت اختلاف دارند نیز قادر به مخالفت با آن نبودند.
(کتاب انقلاب و نظریه اجتماعی/ جلد دوم/ صفحه 26 )