درسنامه حفظ قرآن کریم (سطح یک)
کد محصول (448107)
کتاب"درسنامه حفظ قرآن کریم" تحلیل چرایی و چگونگی حفظ قرآن کریم
به قلم حجج اسلام دکتر محمد حاج ابوالقاسم
سید مصطفی حسینی
علی قاسمی
اطلاعات بیشتر
یکی از راه های برقراری انس دایمی با قرآن کریم و بهره مندی از آن،حفظ آیات نورانی آن است.چرا که حافظ قرآن برای حفظ آیات و تسلط بر آن،خود را مقید به مرور دایمی آیات آن می داند.این انس دایمی به مرور زمان باعث تسلط حافظ بر مفاهیم روشنگر و هدایت آفرین قرآن می گردد.بی تردید این عامل،گام لازم و نخست برای سعادت است.از همین رو سخنان پیامبراکرم صلی الله علیه و آله و اهل بیت پاک او علیهم السلام،آکنده از سفارش و تشویق به حفظ قرآن است.
کتاب حاضر به قلم حجج اسلام دکتر محمد حاج ابوالاسم و سید مصطفی حسینی و علی قاسمی به تحلیل چرایی و چگونگی حفظ قرآن کریم پرداخته است.
در بخشی از متن این کتاب می خوانیم:
امام صادق علیه السلام فرمود:قاری(و حافظ)قرآن به سه چیز نیازمند است:(شرایط روحی مناسب و )قلب خاشع،شرایط جسمی مناسب و مکانی خلوت.
در مورد مکان حفظ نکاتی را یادآور می شویم:
- بسیار خوب است که حافظ قرآن،حفظ خود را در اماکن معنوی،همانند مساجد و یا حرم های مطهر امامان و امام زادگان انجام دهد.مشروط به آنکه بتواند در این مکان ها گوشه ی آرام و خلوتی را بیابد.
- توصیه می شود حافظ قرآن تا جای ممکن،مکان حفظ خود را همانند زمان آن تغییر ندهد و سعی کند در یک مکان ثابت،به حفظ قرآن بپردازد.بنابراین از حفظ قرآن در اماکن عمومی و جاهایی که محل رفت و آمد و تردد است،بپرهیزید؛چون در این صورت نمی توانید،تسلط خوبی بر محفوظات داشته باشید و احتمال خطا در حفظ،افزایش می یابد.هم چنین انجام حفظ در حال حرکت،همانند حفظ در اتوموبیل یا اتوبوس و مانند آن توصیه نمی شود.زیرا معمولا انسان در این حال از تمرکز لازم برخوردار نمی باشد.
- مکان حفظ باید ساده و بی آلایش و بدون تزئینات نامتعارف باشد،تا توجه انسان به اطراف جلب نشده و همه ی هوش و حواسش .متوجه حفظ آیات باشد.
با همه ی اوصاف یاد شده،نباید برای زمان و مکان حفظ،نقش تعیین کننده ی قادل بود و به مجرد تغییر مکان و یا عدم امکان حفظ در زمان مقرر،کار حفظ را به تاخیر انداخت.زمان و مکان اگرچه مهم است،اما مقش کلیدی ندارد و حافظ قرآن باید خود را برای شرایط خاص نیز آماده کند و به هر بهانه ای از زیر کار حفظ شانه خالی ننماید.
کتاب درسنامه حفظ قرآن کریم/صفحه 40