نامه های بلوغ

نامه های بلوغ،پنج نامه از علی صفایی حائری(ره) است به فرزندانش،که هنگام بلوغ آن ها نگارش یافته.مخاطب در این نامه ها اگر چه فرزندانش بوده اند،اما خطاب عام است.او به واقع«جایگاه بلوغ»را که با تحولات و بحران ها همراه است،پر اهمیت و اساسی ارزیابی می نمایند.سر آغاز بلوغ اگر چه با تحولات جسمی همراه است،اما تحولات روحی آن بسیار بزرگ تر است.در این مرحله از رشد است که انسان مورد توجه خداوند قرار می گیرد و صلاحیت پیدا می کند تا مورد خطاب او قرار گیرد.از طرفی دیگر احساس استقلال و آزادی در انتخاب،بحران هایی را فراروی انسان می گذارد.این انتخاب ها نیازمند بینش ها و معیارهایی است تا انتخاب بر اساس ارزش و توان آدمی باشد.با چنین زمینه ای شخص را می توان سالک و راه رو نامید.سالک در سلوک خود باید راه و مقصد و منازل و مراحل رسیدن به آن را بشناسد،همان طور که به وظایف و موانعی که بر سر راه اوست باید آگاهی یابد.فراهم آوردن این بینش ها و زمینه ها برای انتخاب و معیارها و روش های انتخاب،انگیزه ی اصلی نگارش این نامه هاست و در واقع دغدغه ی تمامی ما.

نامه های ارائه شده در این کتاب عبارتند از:

نامه ی اول:بینش ها و گرایش ها

نامه ی دوم:سلوک و اخلاق

نامه ی سوم:رصا و رضوان

نامه ی چهارم:عمل و بحران های عمل

نامه ی پنجم:نامه ی نا تمام

در بخشی از متن این کتاب می خوانیم:

در این دینای درد و تنهایی،آدم ها برای خود برنامه هایی دارند:یک دسته با جدیت و کار و کوشش،این درد و تنهایی را می کنند و سرشار می شوند.

یک دسته با غصه و اندوه،زندگی می گذرانند.

یک دسته هم با شهامت،خودکشی می کنند.

یک دسته هم بی خیالی و عیاشی را،راه چاره می دانند.

یک دسته هم مستی و بی خبری و تخدیر را پناهگاه می گیرند.

دسته ی اول برای جدیت و کار و کوشش،به امید و به هدفی نیازدارند.این امید و هدف،ناچار باید از تزلزل و بن بست نجات بیابد.برای نجات از این بن بست،فلسفه ها و مکتب های مختلفی کوشیده اند تا بتوانند بدون مذهب و بدون خدا و اعتقاد به معاد و رستاخیز،ایمان به انسان و ایمان به کوشش و تلاش را جایگزین ایمان مذهبی بنمایند.(صفحه 95)

و من آخر

در یک روز پاییزی

همراه پرستوها

به سوی چشمه های نور،می آیم.

و من،هم دست باران های حاصل خییز

در یک روز توفانی از،این خواب

از،این خواب خرگوشی

می روبم،تمام پلک های سخت و سنگین را

کتاب نامه های بلوغ/صفحه 256