اطلاعات بیشتر
با وجود خواص درمانی بسیار اعمال یداوی ، همانگونه که هنگام ضرورت ، امتناع طبیب از انجام آن ممکن است باعث ضرر بیمار و عدم تاثیر سایر تدابیر گردد. استفاده بی مورد و بی رویه فصد و حجامت و زالو نیز - چون از استفراغات قوی می باشند - ممکن است باعث آسیب بیمار و عوارض جدی و نحوه انجام فصد و حجامت و زالو ، به همراه ضوابط و اندیکاسیون ها و کنتراندیکاسیون های انجام آنها و تعیین نقاط دقیق آناتومیکی آن مشخص شود.
در بخشی از متن این کتاب می خوانیم :
حجامت در زمانی باید انجام شود که علائم غلبه خون ظاهر شود . این علائم عبارت اند از : سنگینی در سر و درد آن ، امتلا و سرخی در سر و صورت و گردن ، خارش صورت و پیشانی ، تاری چشم ، خارش محل حجامت ، خنده فراوان ، احساس وجون خون در دهان ، تورم لثه ، خواب زیاد و دیدن سرخی و کشتگان و زخم ها و خون در رویا .
توجه به این نکته لازم ایت که هرگاه در عضوی ماده زیاد جمع شده باشد تا فصد نکرده باشند تنقیه به نفس عضو با حجامت نباید کرد و نیز در بیماری های حاصل از امتلا ، ابتدا باید امتلا را خالی کرد سپس حجامت نمود.
کتاب اعمال یداوی / صفحه ی 86
