اطلاعات بیشتر
پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران و به موازات تحولات گسترده ای که در توجه به معارف اسلامی، قرآن و روایات در جوامع بشری پدید آمده است، شاهد گسترش فزاینده مباحث نظری و مفاهیم عقلی، و عقیدتی گوناگون در این مورد هستیم. یکی از موضوعات محوری این مطالعات، مسئله "اعجاز" قرآن بوده است.مفاهیم قرآن بعد متافیزیکی دارند و از طریق وحی الهی که بالاتر از درک و فهم بشری است صادر شده است. روش اثبات این مسئله راه های زیادی دارد که یکی از راه‌های روشن اثبات اعجاز قرآن، "تناقض ناپذیری" است.
کتاب حاضر که ثمره مطالعات نظری و تطبیقی در آیات و روایات و علوم گوناگون مربوط به مفاهیم مختلف آیات قرآن و روایات اسلامی است، به همخوانی آیات قرآن و عدم مخالفت با بین آیات می‌پردازد؛ یعنی موافق بودن آیات، دلیل بر اعجاز قرآن است. هدف از تدوین این کتاب از یک سو اثبات اعجاز قرآن و متوجه ساختن اندیشه‌های ناآگاه به عظمت این کتاب آسمانی است. از سوی دیگر پاسخ به اشکال کسانی است که با دید غیر علمی به مطالعه قرآن پرداخته اند و یا از مواضع انحراف اخلاقی و تعصب های غلط انداز، راه سیر در مطالعه قرآن را در پیش گرفته اند. همچنین پاسخ به آنهایی که است که دید جامع به آیات قرآن نداشته اند.
در بخشی از متن این کتاب می خوانیم :
شر مخلوق کیست؟
در نسبت شر،آیات متضادی وجود دارد. قرآن گاهی «شر» را از ناحیه آفرینش خدا می داند: «من شر ما خلق»؛ و گاهی آن را از جانب شیطان قلمداد می‌کند: «من شر الوسواس خناس»؛ گاهی نیز آن را به موجودات دیگر نسبت میدهد:« من شر غاسق اذا وقب ».اکنون سوال این است که شر مخلوق کیست؟
پاسخ
برای روشن شدن موضوع، ابتدا باید به این نکته توجه کرد که ممکن است از ناحیه هر یک از امور سه گانه فوق شری وجود داشته باشد. بخشی از شرور در آفرینش و بخشی دیگر از ناحیه شیطان و مقداری از شرور از ناحیه موجودات دیگر باشد؛ زیرا در آیه، وجود شر را در یکی از سه مورد حصر نکرده است. پس این آیات قابل جمع اند و تنها پرسش این است که در جهان خلقت و توحید در خالقیت، در حالی که همه آفرینش از ذات مقدس حق تعالی سرچشمه گرفته و او هم خیر محض و احسن الخالقین است، شرور از کجا ایجاد شده است؟
پاسخ پرسش این است که خداوند متعال در آفرینش شری خلق نکرده است و آنچه از ناحیه او صادر شده همه خیر و وسیله تکامل و ترقی و سعادت انسان است. اما هنگامی که این موجودات در مسیر انحراف قرار می‌گیرند و از آنها سوء استفاده می شود، مایه نکبت و بدبختی و شر و فساد خواهند بود. فی المثل؛ آفرینش غرایز در ذات خود خیر است. در صورتی که در مسیر هدف آفرینش باشد عامل تکامل، ولی اگر در مسیر انحراف قرار بگیرد شر است.
درمورد مواهب دیگر نیز مطلب به همین منوال است .مثلاً خدا قدرت عظیمی در دل اتم آفریده که در صورت استفاده صحیح و بسیار مفید و احیاگر محیط زیست می باشد. ممکن است سودمندی فوق‌العاده‌ای داشته باشد که در آینده تمام انرژی مایحتاج انسان از آن تامین شود و دیگر به انرژی مستقیم خورشید و ماه نیاز نباشد. ولی هرگاه از این قدرت درونی اتم سوء استفاده شود و از آن بمب های ویرانگر بسازند،بدون تردید از عوامل مهم شر و فساد در کره زمین خواهد بود. بدیهی است «شر» این مطلب هیچ ربطی به آفرینش خداوند ندارد؛ بلکه بشر از آفرینش خداوند سوء استفاده کرده است.
برگرفته از صفحه 105 و 106 کتاب
