اطلاعات بیشتر
کتاب "دادگستر جهان" اثر آيت الله ابراهيم امينى، از كتابهاى عمومى در مباحث مهدويت بوده كه به شرح احوال و پاسخ به شبهاتى درباره امام مهدى(عج) پرداخته و به زبان فارسى، در سال 1346 ش نوشته شده است. نويسنده انگيزه خود را از نگارش، رخنه شبهات در اعتقادات جوانان و دانش آموختگان مى داند كه از سوى نويسندگان، پاسخى مناسب و شايسته نگرفتهاند.
آیت الله ابراهیم امینی در کتاب دادگستر جهان به مساله امام زمان عج الله تعالی فرجه الشریف به صورت مناظره چند تن پرداخته اند تا از این طریق به اشکالات و سوالاتی که ذهن مردم به ویژه قشر جوان و تحصیل کرده را به خود مشغول داشته پاسخی مناسب و بر اساس ادله و روایات معصومین و از کتب اهل تسنن داده شود تا شبهات مرتفع شود این کتاب ابتدا در سال 46 و سپس 47 چاپ شده و پس از آن دوباره در سال 66 و 83 مجدا به طبع رسید. این کتاب به عنوان اثر برگزیده اولین دوره کتاب سال ولایت برگزیده شد.
برخی از عناوین عبارتند از:
- آغاز عقیده به مهدی
- احادیث مهدی در کتاب های اهل سنت
- مهدی گری و جهود و ایرانیان
- عالم هورقلیا و امام زمان عج الله تعالی فرجه الشریف
- علمای اهل تسنن و تولد مهدی
- بحث غیبت از زمان رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم
- بررسی احادیث مخالف قیام
- مَسکن امام زمان عج الله تعالی فرجه الشریف
- جزیره خضرا
- امام غائب چه فایده ای دارد؟
- آماده شدن افکار جهانیان
- کتاب های اهل سنت و خصوصیان مهدی عج الله تعالی فرجه الشریف
در بخشی از این کتاب می خوانیم :
جلالی ـ اگر مهدی موعود چنین شخصیت ممتاز و معروفی داشت و تعریف های مذکور , به گوش مسلمانان صدر اسلام و اصحاب ائمه اطهار, رسیده بود, می بایست راه سوء استفاده و اشتباه بسته باشد و اصحاب ائمه اطهار و علما در اشتباه واقع نشوند در صورتی که دیده می شود بعضی از فرزندان ائمه اطهار هم از واقع مطلب بی اطلاع بوده اند و گرنه , این همه مهدی های دروغین که در صدر اسلام پیدا شدند , چگونه خود را به عنوان مهدی موعود اسلام قالب می کردند و مردم را فریب می دادند؟! اگر مسلمانان مهدی را با نام و کنیه و نام پدر و مادر و دوازدهمین امام و نشانه های دیگر می شناختند, چطور گروهی در اشتباه واقع شدند و محمدبن حنیفه یا محمد بن عبدالله بن حسن یا حضرت صادق یا موسی بن جعفر ( علیهم السلام ) و امثال آنان را مهدی پنداشتند؟!
هوشیار ـ چنان که قبلا تذکر دادم اصل وجود مهدی در صدر اسلام نزد مسلمانان موضوعی مسلم بود و در آن هیچ تردیدی نداشتند . پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله اصل وجود مهدی و اجمالی از صفات او و تشکیل دادن حکومت توحید و دادگستری و ریشه کن ساختن ظلم و ستم و غلبه دین اسلام و برخی اصلاحاتی را که به دست آن جناب انجام می گیرد , برای همه مسلمانان بیان می کرد و آنان را به اینگونه نویدهای مسرت بخش دلگرم می ساخت. اما نشانه ها و مشخصات و امتیازهای حقیقی آن حضرت را برای تمام مسلمانان بیان نمی کرد بلکه می توان گفت این موضوع تا اندازه ای از اسرار و رازها بوده , اظهار آن به حاملان اسرار نبوت و اشخاص مورد اطمینان اختصاص داشت. امام صادق علیه السلام به مفضل و ابوبصیر و ابان بن تغلب فرمود:بنی امیه و بنی عباس چون شنیده بودند حکومت ستمکاران به وسیله قائم ما سرنگون می شود, با ما آغاز دشمنی کردند ,شمشیر کشیده در قتل اولاد پیغمبر و نابودی نسلش کوشیدند, به امید آنکه به قتل قائم موفق شوند. اما خدا برای اینکه مقصدش را عملی سازد, اطلاع از واقیات را در دسترس ستمکاران قرار نداد...
برگرفته از صفحه 93 الی 95 کتاب
در بخشی از این کتاب می خوانیم :
یکی از خطبه های نهج البلاغه دلالت می کند که: امام عصر، در زمان غیبت نیز، برای پیشرفت و عظمت اسلام و حل و فصل امور اساسی مسلمانان تا سرحد قدرت می‌کوشد.
علی علیه السلام فرمودند: مردم از جاده حقیقت منحرف شده، به چپ و راست می روند؛ در راه‌هاي گمراهی قدم می‌زنند و طرق هدایت را، رها کرده‌اند. پس درباره آنچه شدنی است و در انتظارش هستید، تعجیل نکنید و چیزی را که به زودی واقع می‌شود، دیر مشمارید، چه بسا، کسی که در موضوعی تعجیل می کند، ولی وقتی به آن رسید، می گوید: ای کاش آن را ادراک کرده بودم. بشارت‌های آینده، چه اندازه نزدیک شده اند! اکنون وقت رسیدن وعده‌ها و نمایان شدن چیزی است که آن را نمی شناسید. آگاه باشید! هر یک از ما اهل بیت، که آن زمان را درک کرد( و امام آن عصر بود) با چراغ روشن، قدم بر می‌دارد و به روش صالحان رفتار می کند، تا گرهی از مشکلات مردم بگشاید، گرفتاری را آزاد سازد، جمعیت باطل و زیان بخش را پراکنده کند و اجتماع سودمندی را تشکیل دهد. تمام این کارها را، پنهانی انجام می دهد؛ به طوری که حتی قیافه شناس نیز با کمال دقت، اثری از وی نمی یابد - به برکت وجود آن امام عصر-دسته‌ای از مردم، برای دفاع از دین آماده می گردند، چنان‌که شمشیر و تیر، به دست حداد تیز می شود. چشم باطن آن ها، به وسیله قرآن روشن می گردد، تفاسیر و معانی آن، در گوششان گفته می‌شود و شب و روز از علوم و حکمت های الهی، بهره مند می شوند.
از ظاهر این خطبه پیداست که در عصر امام علی علیه السلام مردم، در انتظار وقوع حوادثی بودند که از جانب رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم به آنان رسیده بود و بعید نیست که حوادث زمان غیبت باشد. همچنین از ظاهر خطبه استفاده می شود که: امام عصر غیبت، در نهایت خفا و پنهانی به سر می‌برد. اما با بصیرت و بینایی کامل در حل و فصل امور اساسی مردم و دفاع از حوزه مقدس اسلام می کوشد. مشکلات مسلمانان را، سامان می دهد. از گرفتاران دادرسی می‌کند. اجتماعاتی را که به منظور برهم‌زدن اساس اسلام، تاسیس شود، متفرق می‌سازد. تشکیلاتی را که زیان بخش تشخیص دهد، بر هم می‌زند. مقدمات تشکیل اجتماعات مهم و سودمند را فراهم می سازد. به برکت وجود مقدس امام عصر علیه السلام گروهی از مردم برای دفاع از دین مجهز می‌شوند و در تصمیم های خود از معارف و علوم قرآن الهام می گیرند.
برگرفته از صفحه 158 و 159 کتاب
