دعوا نمک زندگی نیست

«با عشق کنار هم می مانیم»،  «خوشبختی یعنی نداشتن اختلاف در زندگی!»  «زندگی ما فرق می کند»،  «ما با ازدواج، دو روح در یک بدن شده ایم»،  «مرور زمان مشکلات را حل می‌کند» و...
این جملات برخی از افسانه های ما درباره زندگی زناشویی است.
معمولاً زوج ها در ماه عسلشان دوران خوشی دارند و تصور شان از ازدواج، تصویر زیبای  یکی شدن دو نفر در رابطه عاشقانه است که حلال تمام مشکلات و ارضا کننده تمام نیازهای شان است. اما با گذشت زمان، این تصور «یک روح در دو بدن» کم رنگ می‌شود و زوجین با واقعیت ها مواجه می‌شوند و این که هر کدامشان نیازهای متفاوت و حتی متعارضی دارند. این درهم شکستن تصور یکی بودن زوجین و رهایی از توهم های ناشی از آن، برای داشتن رابطه عاشقانه و زیبای زندگی مشترک، لازم است. همسران صرف نظر از اینکه چقدر تفاهم دارند و در اهداف و باورهایشان هماهنگ اند، اغلب نیاز ها و خواسته های بسیار متفاوتی را گزارش می کنند. این بدین معناست که داشتن نیازها و خواسته های متفاوت و به طور کل تعارض، از لازمه‌های زندگی مشترک است. بنابراین تعارض به خودی خود فاجعه نیست؛ بلکه نحوه واکنش و مواجهه با تعارض است که آن را به تجربه ی لذت بخش یا رنج‌آور تبدیل می‌کند. شاید به این دلایل بوده که برخی ضرب المثل ها مانند: «دعوا نمک زندگی است» و  «زن و شوهر دعوا کنند، ابلهان باور کنند» در بین مردم رایج شده است. آنچه در این ضرب المثل ها جای تأمل دارد، کلمه  «دعوا» است.
در واقع خوشبختی به معنای نداشتن تعارض و اختلاف در زندگی زناشویی نیست؛ بلکه همسران می توانند طعم شیرین خوشبختی را بچشند که از این اختلاف آگاه بوده و مهارت حل تعارض را به دست آورده باشند و بتوانند این تعارضات را به شیوه درست حل کنند. نکته پایانی اینکه تعارضات همیشه بد نیست؛ بلکه برخی از تعارضات بین زوجین باعث کسب مهارت های جدید و رشد و تعالی می شود.