اطلاعات بیشتر
تعلیم و تربیت دینی و انقلابی کارکنان سپاه و خانواده های آنان برای تقویت و ارتقای معرفت و ایمان ، و توانمندسازی و توسعه دانش و بینش و مهارت آنان، رسالتی است بس بزرگ که بر عهده ی معاونت تربیت و آموزش عقیدتی سیاسی نهاده شده است .
تحقق عمده این ماموریت خطیر در پرتو نظام آموزش کارآمد و بالنده امکان پذیر می باشد تا زمینه ارتقای روحی و معنوی ، و تقویت دانش و بینش و منش اسلامی پاسداران و خانواده محترم آن ها را فراهم آورد و سرمایه انسانی مومن، بصیر، جهادگر، انقلابی، شجاع، و آگاه به مسائل معرفتی و بصیرتی تربیت کندکه از ایمان و معنویت، برخوردار باشند.
یکی از موضوعاتی که در دوره های تربیت و تعالی دینی و انقلابی 4 در سال 1401 با رویکرد جهاد تبیین و برای تحقق مطالبه مقام معظم رهبری در این برهه حساس منطقه به آن پرداخته می شود، مبحث نظام ولایی و پاسخ به شبهات آن و به شیوه مسئله محور (شبهه شناسی) برای ارتقاء دانش، بینش و نگرش می باشد.
اهمیت و ضرورت پرداختن به یکی از ابعاد نظام سیاسی در اسلام با محوریت نظام ولایی و پاسخ به شبهات آن از این جهت است که در تفکر اسلامی، انسان برای عبادت خداوند آفریده شده است. لذا باید محیط و بستر این عبادت فراهم گردد و زندگی مومنانه در آن تسهیل شود.
کتاب حاضر، به بررسی و چگونگی تشکیل نظام ولایی و پاسخ به شبهات آن می پردازد.
در بخشی از متن این کتاب می خوانیم:
یکی از مهم‌ترین مولفه هایی که مردم سالاری دینی را از دیگر نظرات رقیب جدا می‌سازد، احترام و اعتباری است که این نظریه برای رای ملت قائل است. مبتنی بر این نظر رای مردم بر اساس کرامت انسان پیش خدای متعال معتبر است و به عبارتی خداوند به نحوی به مردم اعتماد دارد. جوهر کلام مردم سالاری دینی را باید در این گفتار امام خامنه دام ظله جستجو کرد آنجا که به خاستگاه اعتبار رای ملت اینگونه اشاره می‌کند :
در مردم سالاری دینی و در شریعت الهی این موضوع مطرح است که مردم باید حاکم را بخواهند، تا او مورد قبول باشد و حق داشته باشد که حکومت کند... در منطق اسلام، رای مردم بر اساس کرامت انسان پیش خدای متعال معتبر است. در اسلام هیچ ولایت و حاکمیتی بر انسان ها مقبول نیست، مگر اینکه خدای متعال مشخص کند. ما هر جا که در مسائل فراوان فقهی که به ولایت حاکم، ولایت قاضی یا به ولایت مؤمن که انواع و اقسام ولایات وجود دارد ارتباط پیدا می کند، شک کنیم که آیا دلیل شرعی بر تجویز این ولایت قائم هست یا نه، می گویم نه؛ چرا؟ چون اصل عدم ولایت است؛ این منطق اسلام است. آن وقتی این ولایت مورد قبول است که شارع آن را تنفیذ کرده باشد و تنفیذ شارع به این است که آن کسی که ولایت را به او می دهیم - در هر مرتبه ای از ولایت- باید اهلیت و صلاحیت یعنی عدالت و تقوا داشته باشد و مردم هم او را بخواهند؛ این منطق سالاری دینی است.
برگرفته از صفحه 122 و 123 کتاب
