اطلاعات بیشتر
کتاب "نامزد گلوله ها"به قلم مرتضی سرهنگی، باموضوع سفری به زندگی شهید حاج قاسم سلیمانی.
این کتاب مسافرت کوتاهی است از صبح قنات ملک پرچشمه تا نیمه‌شب سرد فرودگاه بغداد. ادای دین «مرتضی سرهنگی» به کسی که می‌دانیم ترکش‌ها و گلوله‌های بی‌معرفت، سال‌ها دنبال او بودند. سرهنگی این‌بار به قلم شاخص خودش مهم‌ترین رویدادهای زندگی شهید قاسم سلیمانی را برایمان روایت کرده است. به قول خودش: «بعد از این‌همه سال که موهایمان سفید شده است، نوشتم ببینم قد این قلم کوچک و ساده می‌تواند به اندازه‌ی یک نگاه‌تان با دیگران حرف بزند!»
در بخشی از این کتاب می خوانیم:
قاسم سلیمانی و نیروهایش در آن بیابان ها ماندند و توانستند راه های رفت و آمد آسان اشرار را ببندند، با این روش، عبور و مرور مرزی تا حدود زیادی به کنترل نیروهای ایرانی درآمد ابتکار دیگر فرمانده این بود که نیروهای مردمی را هم فعال کرد تا در آرامش و امنیت منطقه خود سهیم باشند. حالا مردم استان کرمان، سیستان و بلوچستان و جنوب خراسان طعم شیرین امنیت را می چشیدند.
وقتی آفتاب شرق ایران مان را روشن می کرد زمین های کشاورزی زیر نور آن برق می زد. خوشه های طلایی گندم دست در دست نسیم موج برمی داشت. خانواده ها برای جمع آوری محصول دور هم بودند. دیگر نگران از دست دادن همسر و پسرانشان نبودند. نام قاسم سلیمانی از دهانشان نمی افتاد. او زندگی را به شرق ایران برگردانده بود.
تولد «زینب» هم در آخرین روزهای تابستان 1376 دوباره طعم شیرین شادی را به خانه کوچک فرمانده مان آورد. شاید این هدیه از دعاهای مردم محروم شرق ایران بود که آفتاب روی مزارع شان می افتاد.
برگرفته از صفحه 63 کتاب
