اطلاعات بیشتر
در میان اهل سنت و شیعه،پاره ای خام فکران با تمسک به برخی روایت های ضعیف،اندیشه ی سخبف«تحریف در قرآن» را مطرح کرده و ظلمی آشکار به ساحت قرآن،روا داشته اند.این کتاب،با بررسی و پژوهشی دقیق و عالمانه،به رد دلایل قائلان به تحریف قرآن پرداخته و پرده از روی حقیقت«تحریف ناپذیری قرآن» برداشته است.
در بخشی از کتاب می خوانیم:
واژه ی تحریف در قرآن
در قرآن ماده «تحریف» جز در معنی لغوی؛ یعنی دخل و تصرف در معنی کلمه و تفسیر غیر موجه آن، به کار نرفته است. به این نوع تحریف که فقط تحریف در معنی کلمات است که در چیز دیگر سو، تاویل و تفسیربه رای می گویند.
در قرآن می خوانیم:«الحرفون الكلم من بعد مواضعه؛ یعنی پس از آن که کلمات در جایگاه و معنی خود استقرار یافت آن را منحرف کرده به سوی معنای دیگری می برند...»
در جای دیگر قرآن می خوانیم: «وقد كان فريق منهم يسمعون كلام الله ثم يحرقوله من بعد ما عقلوه، عده ای از آنان (یهود) سخنان خدا را می شنیدند، ولی پس از فهمیدن آن را تحریف می کردند. چون به خیال خام خود با مصالحشان سازگار نبود آن را به معانی مورد نظرشان منحرف می نمودند.
شیخ طوسی می گوید: تحریف به دو امر صورت گرفته یکی سوء تاویل و دیگری تغییر و تبدیل. ( یعنی به شکلی لهجه کلام را تغییر می دادند که معنی دیگری از آن فهمیده شود. چنانچه در آید 78 سوره آل عمران می خوانیم: «و ان منهم لفريقا يلوون السنتهم بالكتاب لتحسبوه من الكتاب وماهو من الكتاب» و در میان آنها (یهود) کسانی هستند که هنگام تلاوت کتاب، زبان خود را چنان می پیچانند او است می گیرند که گمان کنید آنچه را می خوانند از کتاب است در حالی که از کتاب (خدا) نیست .
اشیخ محمد عبده می گوید: بخش مهمی از تحریف، تأویل گفتار خداوند است که بر غیر آن معنایی که برایش وضع شده حمل شود و از لفظ تحریف هم همین معنی تبادر می شود و همین تأویل سبب شد که آن ها به مقابله با پیامبرصلی الله علیه و آله و انکار نبوتش برخیزند و این شیوه همیشگی آنان تا امروز است که بشارات عهدین را تأویل می کنند .
کوتاه سخن این که تحریف عهدین توسط دانشمندان اهل کتاب که قرآن بدان اشاره کرده دوگونه بود یکی سوء تأویل ؛یعنی به ناحق در تفسیر آن دخل و تصرف می کردند تا با پیامبر صلی الله علیه و آله تطبیق نکند بدون این که به ظاهر الفاظ دست درازی کنند.
دیگر این که وقتی کتاب را تلاوت می کردند لهجه ها را تغییر می دادند تا معنی اصلی کلمه فهمیده نشود و هنگامی که لفظ با لهجه ای غیر از لهجه طبیعی و اولی خود ادا شد دیگر آن لفظ نیست، بلکه چیز دیگری است. هدف آنان از این تحریف ها و نیرنگ ها ،کتمان حقیقت و مخفی ساختن مژده ها و بشارت های انبیای پیشین به قدوم پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله بود.
تا این جا روشن شد که ماده تحریف در قرآن به همان معنی لغوی و« تحریف معنوی» به کار رفته و در مورد تحریف اصطلاحی؛ یعنی کم و زیاد کردن یا عوض نمودن کلمات قرآن با غیر آن، استعمال نشده است.
برگرفته از صفحات 26 الی 27 کتاب
