حکمت زلال

خداوند در قرآن فرموده است:«به هر کس حکمت بخشیده شود،بی شک به او خیر فراوانی بخشیده شده است.»و رسول خدا (صل الله علیه و آله)فرموده است:«هر کس چهل روز خود و کارهای خود را برای خدا خالص کند،چشمه های حکمت از قلبش به زبانش جاری گردد.» این سخن در طول تاریخ،مصادیقی داشته است که پیامبر یا امام هم نبوده اند؛همچون لقمان حکیم.

بی شک یکی از بارزترین مصادیق آیه و روایت فوق،حکیم مفسر و عالم ربانی،علامه طباطبایی است.

نگاهی گذرا به کیفیت تحصیل،تدریس،تالیف،پرورش شاگردان،دفاع از مبانی اسلام،مصاحبه های روشنگرانه با مستشرفین و دهها آثار علمی و عملی این بزرگمرد،ادعای فوق را ثابت می کند.

«حکمت زلال»بخشی اندک از هزاران مطلب علمی،تربیتی کوتاه است که می توان از آثار علامه طباطبایی استخراج کرد.فقط تفسیر المیزان که تا کنون به عنوان برترین تفسیراسلامی-نه فقط شیعی-بر قرآن کریم شناخته شده است،مشتمل بر صدها کلمه ی قصار است.کلمات قصاری که برخی از آنها-به تعبیر شهید مطهری-مشتمل بریک کتاب است!

«حکمت زلال»گزیده ای از فرمایشات حکیم مفسر علامه طباطبایی است که در دوازده فصل تقدیم می شود و موضوعاتی همچون نماز،دعا،اخلاق،قرآن،اسلام،معاد و شخصیت زن را پوشش داده است.موضوعاتی که آگاهی عمیق نسبت به آنها،نیاز روز جامعه بشری است.

در بخشی از این کتاب می خوانیم:

عقاید هانری کربن،استاد شیعه شناس مسیو هانری کربن استاد شیعه شناس دانشگاه سوربن...مرد سلیم النفس و منصفی بود.او معتقد بود که در میان تمام مذاهب عالم،فقط مذهب شیعه است که مذهبی پویا و متحرک و زنده است...شیعه دین حرکت و زندگی است؛چون معتقد است که حتما باید امام و رهبر امت زنده باشد و تکامل انسان فقط به وصول به مقام مقدس او حاصل میشود؛و لذا برای این منظور از هیچ حرکت و پویائی و عشق دریغ نمی کند...کربن کرارا صحیفه سجادیه را می خواند و گریه می کرد.

(کتاب حکمت زلال/صفحه 62)