اطلاعات بیشتر
در عصر حاضر, با گسترش روابط اجتماعی, نیاز به بازتعریف چگونگی و چرایی مرابطه با غیر, در کنار بیان ضوابط تربیت نفس, بیش از پیش احساس می شود.معارف غنی دینی ما, با دقت و موشکافانه این مبانی و ضوابط آن را بیان کرده اند. حضرت آیت الله العظمی حاج آقا مجتبی تهرانی رحمة الله علیه نیز در مقام یک مرجع وارسته و عالم عامل با نگاهی اجتهادی, دورنمای نظام تربیت اسلامی را در قالب سلسله مباحثی تحت عنوان" ادب الهی" ترسیم کرده است. این اثر دومین, مجموعه برآمده از آن مباحث, با عنوان مبانی تربیت است که مجموعه اصول عملی و نظری خودسازی و دیگرسازی, در آن گرد آمده است. با توجه به اینکه هرکس به اندازه ای که ساخته شده است, وظیفه دارد دیگرسازی کند, شناخت این مبانی برای تربیت در ابعاد و محیط های مختلف, ضروری است. ویژگی بارز بیانات معظم له بیان راهکار عملی و تطبیق معارف اسلامی با مسائل روز است که حقیقتا می تواندخلأ تربیتی جامعه را مرتفع کند. حضرت استاد رحمة الله علیه پس از تبیین ضرورت تربیت , به بررسی جایگاه محیط های تربیتی می پردازند. پس از آن شش امر تاثیرگذار در تربیت را معرفی می کنند و در نهایت, «شعار» و «شعور» را مورد بررسی قرار می دهند.
کتاب ادب الهی جلد دوم در بیست و پنج جلسه تنظیم شده است.
برخی از عناوین عبارتند از:
انواع داعیان دیگر سازی
جایگاه « شرایط طرف مقابل » در سازندگی او
اهمیت و اولویت عمل بر قول
فرهنگ سازان جامعه
جایگاه قصد در عنوان تربیت
جایگاه توفیق در طاعات و عبادات
در بخشی از این کتاب می خوانیم:
این مطلب را قبلا مطرح کردم که وقتی شیطان به معنای اعم وارد می شود, می خواهد دست انسان خالی باشد.حالا از هر بعدی که به این مساله نگاه کنید ابتدا در یک درجه پائینش در مورد امثال ما سعی می کند انسان را به سوی معاصی سوق دهد;اما اگر دید نمی توانداین کار را بکند و انسان به سمت معصیت نمی رود, سراغ حسنات او می رود. یعنی کاری می کند که در مرحله اول ,حسنه ای را انجام ندهد و در مرحله دوم حسنات را ترک کند. اگر به این امر موفق نشد در این جهت تلاش می کند که حسنات را انجام بدهد, اما برای غیر خدا انجام بدهد. اینها مرا حل مکر شیطان بود. ابتدا برای ارتکاب سیئات تلاش می کند. اگر نشد وارد حسنات می شود; می گوید: برای دیگری انجام بده,اگر نشد می گوید: برای خودت انجام بده. وقتی خودم آمد وسط طبق سلیقه خودم عمل می کنم.
یکی از بزرگان بود که این مطلب را پنجاه سال پیش بیش از مکرر از ایشان شنیدم. ایشان رضوان الله علیه مطالبی را می فرمود که آن موقع متوجه ظرافت آن نمی شدم بعد دیدم که چه قدر مطالب ایشان ظریف بود. ایشان گاهی تعبیر می کرد ای جوان!نمی خواهد به خودت فشار بیاوری و با چرت , نمازشب بخوانی! بخواب ثواب خواب تو بیش از نماز شب است. من این حرف ایشان را پس می زدم. خیلی حرف عجیبی بود. چقدر در آثار و برکات نماز شب سخن گفته اند و من متوجه نمی شدم که ظرافت بیان ایشان چه بود و می خواست بگوید: این بلند شدن از حب به نفس است; چرا به خودت فشار می آوری؟
اصلا همین که انسان سلیقه ای عمل نکند خودش ریاضت است; یعنی همین سلیقه ای عمل نکردن , مجاهده با نفس است.
( ادب الهی / جلد دوم / صفحه 31 و 32 )
این کتاب در پنج جلد می باشد که می خوانیم:
مشخصات
