اطلاعات بیشتر
این کتاب جلد چهارم از مجموعه کتاب های شش جلدی طوبای محبت است که به مجالس پیر صاحبدلی می پردازد که گرچه به مکتب نرفت و خط ننوشت و به ظاهر در مجلس درس و بحثی حاضر نشد, اما به دور از قیل و قال ها, در پی کشف حقیقت عشق و حضور در مجلس انس خدای سبحان و امیدوار به عنایات حضرتش, در وادی دلدادگی, ثابت قدم گام نهاد. حاج محمد اسماعیل از کودکی با مجالس ذکر آل الله بالاخص حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام بسیار مانوس بوده و از همین روی مردم او را مایه خیر و برکت دانسته , به صفا و خلوص باطن ایشان توسل جسته و در سختی ها وی را واسطه فیض الهی قرار می دادند.ایشان در جوانی به کشاورزی اشتغال داشته و از همان زمان نیز آثار توجه و عنایت حضرت حق به وی نمایان بوده است به نحوی که در سیر انفسی خویش و به واسطه تقرب و توسلات مداوم و شدت محبت مورد عنایت و لطف خاصه قرار گرفته و به مصداق حدیث شریف " اولی الالباب " روایت شده از حضرت صادق علیه الاسلام مراتب حضور در خلوت انس حضرت دوست را به یکباره از این راه طی کردند.این کتاب در 9 مجلس تنظیم شده است.
برخی از عناوین این کتاب عبارتند از:
آیینه خدا
آب که می خورد همه می خورند!
مرکب نفس یا براق عرش
شکر همان ایمان حقیقی است
مومن بخواهد انقلاب می کند
با شیطان نجنگید!
کمال مرد کمال زن
در بخشی از این کتاب می خوانیم:
دل صحیح و سالم و قشنگ متعلق به خدا صلی الله علیه و آله و امام علیه السلام است وقتی به کسی که بیچاره است, به کسی که کافر استیا به حیوان, رحم می کنی; مال خداست. وقتی با کسی دشمن می شوی که دشمن اهلبیت علیهم السلام و عزیزان خداست, این متعلق به دلت و ممدوح خداست. هر کاری از دل بر می آید; مال خداست. همین که ابرو اخم می کند, جزا می نویسند ـ باز هم که می شود و می خندد, جزا می نویسند. چرا این دل همه کارش خوب است؟ اما نفس هرکاری که می کند هباء منثورا است و هیچ می شود. بدن, هیچ چیزش قبول نیست, بیهوده از او باور نکن. مرتب دولا و راست می شود, در حالی که اصل کاری روح است. اما باز, این خراب می کند. برای یک دولا و راست شدن, الاغ نفس همه چیز را به جیب می زند ـ به خیالش که بازار دنیا مال اوست.راکب او که رویش سوار است قیمت دارد; اما الاغ, آن چنان خودنمایی می کند که کم کم می خواهد سوار صاحب خود شود.
نفس, همان الاغ زیر پای آدمی است که سرش را این سو و آن سومی کند و وقتی یک کمی آن را تیمار می کنید و به پالانش اهمیت می دهید و برایش غصه می خورید که کاه و جو ندارد, سوار آدمی می شود. تا وقتی که من سوار آن بودم براق بود, با آن عرش می رفتم. وقتی او سوار شد, الاغ است.
(کتاب طوبای محبت / کتاب چهارم / صفحه 69 و 70 )
مشخصات
