اطلاعات بیشتر
این کتاب برای خواندن و لذت بردن نوشته نشده است. هدف این کتاب به پیروی از آیات و روایات اخلاقی آن است که مخاطب را به تامل در موضوعات اخلاقی و همچنین تفکر در ضعف ها و لغزش های شخصی خود فرا بخواند و در مرحله ای بعد با پیشنهاد های جزئی زمینه را برای عمل به تعالیم اخلاقی مرتبط و شایسته فراهم کند. روشن است که این هدف با تند خوانی متن محقق نخواهد شد و بلکه مطالعه سریع متن زمینه و جاذبه تامل بعدی و عمل به جزئیات پیشنهادی را منتفی می کند و از این نظر تاثیر منفی هم خواهد داشت.
عناوین کتاب عباتند از:
عقوق و حقوق والدین
پیوند با خویشاوند
همسایه
امانت و خیانت
عهد و پیمان
غیبت
در بخشی از این کتاب می خوانیم:
دو تا سوال مهم داشتم که دیروز به پاسخ آنها رسیدم. سوال اولم این بود که چرا رفیقم با این معنویت و روحانیت, گرچه اهل انجام اعمال و مستحبات خاصی نیست, معنویت و روحانیت خاصی دارد.
سوال دومم این بود که چرا رفیقم با این معنویت و روحانیت اینقدر در مسائل معنوی بد سلیقه است !؟ یعنی احساس می کردم رفیقم قدرت تشخیص ظرایف معنوی را ندارد و شاید شیطان در گوشم می گفت: او هنوز به سطح تو نرسیده! البته خودم انصاف می دهم که او از نظر معنوی جلوتر از من است, اما جمع این دو موضوع چطور ممکن بود؟
ماجرا از اینجا شروع شد که فهمیدم رفیقم به جلسات اخلاق امام جماعت محلشان می رود. حجت الاسلام الف, روحانی ساده ای بود که در جلسه اخلاق فقط از روی احادیث می خواند و آنها را ترجمه می کرد همین. من یک بار در جلسه ایشان شرکت کردم و دیگر شرکت نکردم. با خودم گفتم: خودم هم می توانم حدیث و ترجمه آن را بخوانم. اما یواشکی میگویم شما هم باخبر شوید, چند سالی است که من به جلسات آیت الله ب می روم. جلسات نیمه خصوصی که در ان مطالب عرفانی گفته می شود.ایشان به شاگردان خود ذکر هم می دهند. همه می دانند سیم ایشان وصل است. ما شاگردها که خیلی چیزها از ایشان دیده ایم. انواع پیش گویی ها ,ضمیرخوانی ها و ...
یک بار بعد از جلسه مرا صدا کردند و ده هزار تومان به من دادند. تعجب کردم که برای چه به من پول دادند. تشکر کردم و آمدم بیرون. وقتی می خواستم سوار ماشین شوم, دیدم به علت پارک در جای ممنوع , ده هزار توان جریمه شده ام. از کار حاج آقا ماتم برد و بیشتر مریدشان شدم. ایشان یک دوره ریاضت شدید ده ساله در نجف اشرف داشته اند. چله نشینی های مکرر و و انواع اذکار و اوراد سنگین, با انقطاع کامل از اطرافیان, طوری که حتی نامه های ارسالی از ایران را هم باز نمی کرده اند. به طوری که بعدها متوجه می شوند متاسفانه در این سال ها پدر و بعد مادر ایشان رحلت نمودند. خوب من هم این چیزها را برای رفیقم تعریف کرده بودم و هرچه اصرار می کردم به جلسات ایشان بیاید نمی امد. یک با آمد و دیگر نیامد. لجم گرفت> فکر کردم نیامدن من به جلسات امام جماعتشان را تلافی می کند. ماه ها می گذشت و من نتوانسته بودم به دو سوالم جواب دهم تا دیروز. جمله ای از دهان رفیقم پرید که معما را حل کرد.
داشتیم سوره مبارکه مریم را می خواندیم و مباحثه می کردیم. به آیه 14 رسیدیم. گفت: دقت کن که مطابق منطق قرآن اگر کسی به مقام نبوت هم برسد ولی به والدین خود خیری نرساند جبار و عصیانگر است ( جبارا عصیا). یک لحظه سکوت کرد. فهمیدم به چه چیزی فکر می کند. دلم ریخت پایین. گویا او هم فهمید که من فهمیدم. بحث را عوض کرد و گفت: مشابه این آیه در چند آیه دیگر هم تکرار شده مثلا در آیه 32 از زبان عیسی علیه السلام می فرماید:« و خداوند مرا نسبت به مادرم نیکوکار کرده و جبار و نافرمانم نگردانیده است ( جبارا شقیا ).
پرسیدم :پیش نمازی تمام شرایط امامت را داراست, عالم هم هست جز اینکه با پدر و مادرش رفتار تندی می کند و با سخنان درشت موجب خشم انها می شود آیا می توانم پشت سر او نماز بخوانم؟ امام صادق علیه السلام فرمود: پشت سر چنین کسی نماز مخوان هرچند عاق والدین نباشد و با آنها قطع ارتباط نکرده باشد!
(کتاب پله پله تا ملاقات خدا / مرحله دوم حق الناس / صفحه 21 و 22 )
مشخصات
