محبت و رحمت

تمام ذرات عالم بر مدار محبت و عشق و رحمت می گردد. اگر عشق و رحمت نباشد نظام عالم به هم می خورد. اساس کار پیامبران نیز بر محبت ورحمت است . پیامبران آمده اند تا مردم را به محبت خدا برسانند. پیامبر ما پیامبر رحمت است، به همه خلقت عشق می ورزید و بیش از هر کس دیگر به مردم محبت داشت.

لذت محبت ، لذتی ماندگار است و سالیان دراز کام انسان را شیرین می کند.

هیچ چیز جز محبت و رحمت نمی تواند انسان را از سلطنت نفس پایین بیاورد.

داروی همه دردها همین است.

در بخشی از متن این کتاب می خوانیم :

یک نفر به محضر پیامبر خدا رسید . اصحاب همه نشسته بودند. بغچه ای همراهش بود. بغچه را باز کرد. دیدند یک پرنده و چند جوجه داخل آن است . گفت: یا رسول الله ، من از راه دور به دیدن شما می آمدم، در بیابان به یک بوته ای رسیدم. دیدم کنار آن چند جوجه است . آن ها را گرفتم. داخل بغچه قرار دادم ، روی سرم گذاشتم ، تا برای شما هدیه بیاورم. دیدم هر جا می روم، مادرشان به دنبال من می آید. نمی تواند از جوجه هایش دل بکند. بغچه را باز کردم.، دیدم مادر جوجه ها به میان آن ها آمد.

حیوانات شعور دارند. قطعا  این پرنده می داند که یک عمر باید اسیر شود ولی طاقت جدایی جوجه هایش را ندارد. حاظر شد اسیر شود.

گفت : یا رسول الله ، مادر این جوجه ها با اینکه می دانست اسیر می شود  آمد و نشست و فرار نکرد. من هم او را گرفتم و خدمت شما آوردم.

پیغمبر از این صحنه منقلب شدند و فرمدند: این پرنده چقدر جوجه  هایش را دوست دارد! یعنی هستیش را فدای جوجه هایش کرد. می داند که یا در قفس می رود و اسیر می شود و یا ذبح می شود، ولی در عین حال حاظر شد وپیش جوجه هایش آمد. حضرت فرمود: مهر و محبت خدای متعال به بندگان و مخلوقاتش هزار مرتبه از این پرنده به جوجه هایش بیشتر است.

محبت و رحمت / صفحه ی 262-263