شرح دعای سحر

دعای سحر ، دربردارنده اسما و صفات حق تعالی است . و حضرت امام در شرح آن ، به مباحث اسما و صفات و بحث دعا و اقسام آن و .. پرداخته و آن را با زبان اهل معرفت همراه آیات و روایات بیان کرده اند و در شرح خویش ضمن بیان نقل دیدگاههای صاحبان معرفت ، برخی نظرات خاص خویش را نیز طرح کرده اند . درک و فهم کامل مطالب این اثر نیازمند آشنایی با زبان معارف است .

در بخشی از متن این کتاب میخوانیم :

بدان ، ای عزیز ، که وجود هر چه بسیط تر و به وحدت نزدیک تر باشد شمولش بر کثرات بیشتر و احاطه اش بر امور متضاد کامل تر است. اموری که در عالم زمان متفرق اند در عالم دهر مجتمع اند و چیز هایی که در ظرف خارج با هم متضادند در ظرف ذهن با هم هماهنگ هستند . اموری که در نشئه اول متفاوت اند در نشئه آخرت با هم متفق اند و این به سبب وسیع بودن ظرف ها و نزدیکی آن ها به عالم وحدت وبساطت است . شنیدم یکی از ارباب معرفت ، رضوان الله تعالی علیه ، می فرمود : « جرعه ای آب در بهشت شامل همه لذت ها ، اعم از شنیدنی ها ( انواع موسیقی و نغمه های مختلف ) و دیدنی ها ( لذت های حاصل از دیدار صورت های نیکو و دیگر شکل ها و رنگ ها ) است . سایر حواس هم بر همین قیاس اند و لذت های هر یک به طور جداگانه و متمایز از دیگر حواس درک می شوند . و این سبب حکومت نشئه خیال و بروز سلطنت آن است»

شرح دعای سحر / صفحه ی 25