اطلاعات بیشتر
تمثیل یعنی درک نطق اشیاء . همه اشیاء ناطق اند.همه چیز،پیام دارد.اساس تمثیل این است که انسان نطق و پیام اشیاء را متوجه شود...
زبان تمثیل،زبانی است گویا،شیوا و رسا.مثال،اگر مناسب باشد و با دقت و هوشیاری بکار گرفته شود،عمق مطلب را مجسم می کند،تاریکی های آن را می زداید،تطبیق می دهد و نکات مبهم و دشوار آن را روشن و آسان می سازد...
اگر مفاهیم دینی را با هنر تمثیل عرضه کنیم،اسلام با اقتدار بیشتری در عالم مطرح می شود و بیانات ائمه علیه السلام بهتر درک می شود.
در بخشی از متن این کتاب می خوانیم:
سیم برق به چه در حال اتصال باشد، چه نباشد، ظاهرش یکسان است؛ از این رو با فازمتر می‌توان فهمید که برق دارد یا نه. از آنجا که سیم برق در حال اتصال، حامل برق و خطرناک است، حتماً به روکش نیاز دارد. ظاهر انسانهایی که با عالم غیب و ملکوت ارتباط دارند، با انسانهای دیگر یکسان است؛ ولی در درون آنها غوغای است. حقایق عالم غیب همانند برق، و این دنیای شهادت همانند سیم برق است. چون عالم شهادت ظرفیت حقایق عالم غیب را ندارد، آن حقایق باید تحت پوشش باشند، و همانند روکش سیم برق است. رمز اینکه عرفایی مانند حافظ، با کنایه و پوشش صحبت کرده‌اند، همین بوده که می‌خواسته‌اند حقایق بسیار سطح بالا را مطرح کنند، از این رو از پوشش هایی استفاده می کردند و با کنایه حرف می زدند.
برگرفته از صفحه 22 کتاب
مشخصات
