اطلاعات بیشتر
کتاب حاضر برگرفته از سلسله مباحث استاد پناهیان با موضوع «رابطه عبد و مولا»است که عمدتا در ایام اعتکاف و در مساجد دانشگاه های تهران ارائه شده و مورد استقبال دانشجویان و دانشگاهیان قرار گرفته است.نوشتاری که پیش روی شماست،به دلیل کمی فرصت استاد،بدون بازبینی و بازنویسی متن با اندیشه هایاستاد ممکن است خالی از اشکال نباشد؛که امیدواریم در فرصتی نزدیک با بازبینی و تکمیل توسط مولف محترم در ویرایشی جدید منتشر شود.
در بخشی از این کتاب میخوانیم:
سال ها پیش یک روز به همراه بچه کوچکم از خانه بیرون آمدیم.چون این بچه مدتی بود بیرون نیامده بود،انگار همه چیز برایش تازگی داشت و مشغول تماشای اطراف بود و در همین حال دست خودش را در هوا می چرخاند تا دست مرا بگیرد.چون همه چیز برایش تازگی داشت،نمی خواست چشم از آنها بردارد.ولی دستش را هم مدام به دنبال دست من می چرخاند تا طبق معمول دست مرا بگیرد.کمی دستم را عقب کشیدم تا ببینم چکار می کند.بعد از مدتی،با کمی نگرانی بر برگشت نگاه کرد و جای دستم را پیدا کرد و دستش را به دستم رساند و باز مشغول تماشا شد.در آن لحظه خیلی از خدا خجالت کشیدم.گفتم من که وابستگی و احتیاجاتم به خدا از این بچه خیلی بیشتر است،ای کاش من هم هر روز صبح که از خانه بیرون می آمدم دستم را می گرداندم تا دستم را به خدا بدهم،بعد مشغول تماشا بشوم.
