اطلاعات بیشتر
تدوین حقوق بشر, محتاج به بررسی فلسفه حقوقی آن است و در گرو تبیین جهان بینی و پیوند انسان با جهان, زیرا تدوین حقوق بشر نیازمند منبعی مشترک است که انسان توان شناخت آن منبع مشترک را ندارد و نیز حق تعیین حقوق بشر فراتر از اندیشه و توانایی های انسان بوده و تنها از آن خداست. در این کتاب درباره پایه های اعتقادی و منابع و مبانی حقوق بشر در اسلام و نیز از اعلامیه حقوق بشر و کاستی های آن بحث و گفتگو شده است.
این کتاب در دو بخش مقدمه و متن اصلی کتاب تنظیم شده است
بخش مقدمه 14 فصل را شامل می شود. برخی از موضوعات عبارتند از مبدا فاعلی و غایی حقوق بشر, فرق بین طبیعت و فطرت , قدرت منشا حق نیست, حقوق مشترک متفرع بر استحقاق مشترک نیست و ...
متن اصلی کتاب در 9 فصل
فصل اول حق و مسائل پیرامون آن
فصل دوم حق تعیین حقوق بشر تنها از آن خداست
فصل سوم کلیاتی در باب منابع و مبانی حقوق بشر
فصل چهارم پایه های اعتقادی بحث حقوق بشر در اسلام
فصل پنجم منابع حقوق بشر در اسلام
فصل ششم مبانی حقوق بشر در اسلام
فصل هفتم مطالعه تطبیقی حقوق بشر
فصل هشتم مزایای نظام حقوق بشر در اسلام
فصل نهم نگاهی به اعلامیه جهانی حقوق بشر
در بخشی از این کتاب می خوانیم:
اینکه قانونگذاران بشری متعدد باشند, با چه اشکالاتی روبرو است؟
در بخش پیش, به چهار مانع فراروی قانونگذار منفرد بشری پرداختیم. اکنون به نقد تعدد قانون گذاران بشری می پردازیم.
بر اهل نظر پوشیده نیست که اشکالات چهارگانه مذکور در بخش پیش, ویژه یک انسان نیست, بلکه مربوط به همه انسان های غیرمعصوم است. از اینرو تمام آن اشکال ها در اینجا نیز وارد است. از این گذشته, مشکل اختلاف نظر میان قانون گذاران به مشکلات دیگر افزوده می شود. در اینجاست که به ناچار هرچه را که مورد پذیرش اکثریت باشد, قانونی می شمارند. اما روشن است که این راه حل اضطراری هرگز عاقلانه و عادلانه نیست, زیرا تامین کننده خواست ها و آرمان های گروه بی شماری از افراد نخواهد بود, خواه آنها که مخالف ان قانون اندو خواه آنان که به دلیل ناآگاهی یا عذرهای دیگر در تصمیم گیری راجع به آن قانون شرکت نداشته اند. از این فراتر, چرا نسل های پسینباید به همان قانونی تن دهند که روزی بدون حضور انها و توسط نسل های پیشین وضع شده است؟
بی گمان, در پاسخ گفته می شود که ضرورت های اجتماعی چنین وضعیتی را ایجاب می کنند, زیرا نمی توان همزمان , نظر یکایک افراد را تامین کرد و برگزاری دوباره و چند باره همه پرسی ها کاری است مشکل که معمولا هماهنگی و ثبات زندگی سیاسی و اجتماعی را به خطر می اندازد.پاسخ متقابل این است که چنین مشکلی زاییده انتخاب شیوه ای نادرست و مبنایی غیرالهی در وضع قانون است و بدون تغییر این مبنا, رفع مشکل ممکن نیست. از اینرو , در مجموع می توان به این نتیجه رسید که قانونگذاری از سوی انسان, در هر صورت مذکور, با ایرادهای فراوان روبروست.
(کتاب فلسفه حقوق بشر / صفحه 102 )
