اطلاعات بیشتر
کتاب "جاده یوتیوب" سفرنامه محمدعلی جعفری به سرزمین شام است. وی این کتاب را همچون «عمار حلب» به صورتی روان روایت می کند با این تفاوت که در اینجا به خاطر برخی موقعیت ها مخاطب را با هول و ولای بیشتری مواجه می کند.
"جاده یوتیوب" که روایتی جاده ای محسوب می شود، خواننده را با فضای اعزام مدافعین حرم به دمشق آشنا می کند. این اثر هم دربردارنده موقعیت های طنز است و هم برش هایی جدی و اندوهناک. اوج داستان اما آنجاست که راوی با کمین تروریست ها مواجه می شود.
در بخشی از متن این کتاب می خوانیم:
خیلی دوست داشتم بیام سوریه. کلی به این در و اون در زدم. تا این که گفتن بیا برو. قرار بود برج 2 سال 95 بیام که عقب افتاد. در نهایت، آخر های برج 3 قسمتم شد. گفتن به کسی نگین و نکات حفاظتی را رعایت کنین. فقط به همسرم گفتم که دوماه می‌رم سوریه. وصیت نامه آتشینی نوشتم. توی اون برای فرزندم توضیح دادم چرا رفتم سوریه. ما یه هیئتی داریم. براش نوشتم: ببین با مامانی میری هیئت. امام حسین خواهری داره به نام (حضرت زینب) که من برای کمک کردن به نگهبانان دور حرم به اونجا رفتم. رفتم تا آدم بد ها و طرف داران یزید نتونن حرم رو خراب کنن. چیزهایی شبیه به این و احساسی، برای فرزند و همسرم نوشتم. یه وصیت نامه هم نوشتم برای اینکه مردان ما کمی غیرت و حیاشون بیشتر بشه؛ نوشتم شما نمی‌خواد در مقابل من جوابگو باشین، بلکه باید به فرزندان شهدا جواب بدین که پدر هاشون خون دادن!
سری اول، دورادور کار می‌کردم. همون جایی بودم که شهید محمدخانی می اومد نفسی می گرفت و دوباره می رفت خط.
چون نظامی هستم و کار نظامی کرده بودم، تصورم از منطقه خیلی دور نبود. البته فکر نمیکردم درگیری تا این اندازه سخت باشه. فکر می‌کردم اگه کسی تیراندازش خوب باشه، کار تاکتیکی و آمادگی جسمانیش ردیف باشه، میتونه خودش و یه تیم رو، تو میدون جنگ مدیریت کنه. اما بعد دیدم کار کمی سخت تره. وقتی تیر از بالای سرت رد میشه، طعم دیگه ای داره. البته آمادگیشو داشتم؛ چون توی ایران دائم با بچه هایی که می اومدن، در ارتباط بودم.
برگرفته از صفحه 89 و 90 کتاب
مشخصات
