اطلاعات بیشتر
برای رساندن جامعه به سعادت حقیقی، علاوه بر باید و نبایدهای اخلاقی الزام های دیگری نیز لازم است که مربوط به بعد اجتماعی زندگی است.
«قانون» چارچوبی است که باید رفتارهای اجتماعی انسان را در مسیر رشد حقیقی تنظیم کند. برای رسیدن به قانونی درست و کارآمد سؤال هایی وجود دارد از جمله این که حق چیست و معیار تشخیص آن چیست؟ هر کسی در جامعه چه حقوقی دارد؟ مبنای وضع قانون چیست؟ چه کسی حق دارد در جامعه قانون گذاری کند؟ رابطه حقوق با اخلاق و رابطه حقوق با دین چیست؟ کتاب فلسفه حقوق به سؤالات فوق پاسخ می دهد. از آنجایی که این کتاب فلسفه حقوق را از نگاه اسلام ارایه می دهد مکاتب غیر اسلامی را نیز تبیین و نقد می نماید و فلسفه حقوق اسلامی را در مقایسه با مکاتب دیگر معرفی و برتری آن را بر آن ها اثبات می کند با نقد مبانی و اهداف حقوق در دو مكتب حقوق طبیعی و پوزیتیویستی تبیین می کند که از نظر مکتب حقوقی اسلام «اراده تشریعی خداوند» مبنای اصلی حقوق و «عدالت نظم آفرین» هدف آن است و حقوق اسلامی فرد و جامعه را با هم می بیند و هیچ کدام را فدای دیگری نمی کند. مقایسه و معرفی مکتب حقوقی اسلام با سایر مکاتب حقوقی در دو حوزه «منابع حقوق» و «نظام حقوقی» نیز ضروری است که در این کتاب به آنها پرداخته شده است. همچنین از حوزه مطالعات فلسفی حقوق دو موضوع مهم «حقوق بشر» و «حقوق خانواده» انتخاب شده که مورد تحلیل و بررسی قرار می گیرند.
سر فصل های این کتاب عبارتند از: کلیات/ رابطه ی حقوق و دین/ مکاتب حقوقی /مکتب حقوق طبیعی/ مکتب حقوقی پوزیتیویستی /مکتب حقوقی اسلام /نظام حقوقی اسلام و ویژگی های آن/ منابع حقوق اسلام حقوق بشر/نظام حقوق زن و خانواده در اسلام
در بخشی از کتاب می خوانیم:
- ضمانت اجرای ایمانی
مهم ترین ضمانت اجرا در نظامهای حقوقی غیر دینی، ضمانت اجرای بیرونی و دولتی، یعنی ترس انسان از کیفر قانون شکنی است؛ ولی روشن است که این ضمانت اجرا همیشه کارآمد نیست؛ زیرا ممکن است قانون شکنی را از چشم دولت پنهان کرد یا حتی در صورت آشکار شدن و با سوء استفاده از قدرت، مقام و نفوذ اجتماعی، از مجازات آن گریخت. ضمانت وجدانی و اخلاقی نیز کافی نیست؛ زیرا با تکرار گناه و قانون شکنی احساس شرمندگی و محکومیت وجدانی نیز دیگر پدید نخواهد آمد؛ بنابراین، مهم ترین و کارآمدترین ضمانت اجرا که در نظام حقوقی اسلام نیز، در کنار دو ضمانت اجرای پیش گفته و مقدم بر آنها مطرح شده ضمانت اجرای ایمانی است.از منظر یک انسان مسلمان، عمل به قوانین حقوقی جامعه اسلامی اطاعت از خداوند و نقض آنها معصیت است؛ به علاوه جهان ،محضر خداست و همه افعال در منظر او انجام میپذیرد؛نه کاری را میتوان از او پنهان داشت و نه میتوان از قلمرو حکومت و مجازات او گریخت. شخصی که دارای چنین بینشی است در عمل به قانون به هیچ الزام و اجبار دیگری نیاز ندارد. بر این اساس، در جامعه اسلامی پرهیز افراد از قانون شکنی بیش از آنکه معلول ضمانت اجرای وجدانی یا دولتی باشد به دلیل ضمانت اجرای ایمانی است.
برگرفته از صفحات 136 الی 137 کتاب
