اطلاعات بیشتر
مولف آورده است: حوزه پربرکت شیعه و علمای عزیز و گرانقدر از دیرباز مسئله تبلیغ را از امور مهمه می دانسته و نسبت به آن اهتمام ورزیده اند.بی شک از جذاب ترین و کارآمدترین اجزای تبلیغ مسئله منبر و خطابه است. از هنگامی که آیت الله العظمی بهجت رحمة الله علیه گله خود را پیرامون منبرهایی که در آن از آیات الهی و روایات اهلبیت علهم السلام کم بهره گیری می شود,بیان فرمودند, با بضاعت اندک خویش بر آن شدیم که که چون مور دانه های زندگی بخش آیات قرآنی و روایات ائمه اطهار علیهم السلام که نور محض است را تحت موضوعاتی فراگیر و مبتلابه جمع آوری نماییم و از آنجا که در لسان امیرالمومنین علیه السلام خواندیم که سرگذشت پیشینیان نیز برای عبرت گرفتن سودمند است, داستان نیز به آن افزوده و با بهره گیری از ادبیات کهن فارسی و خوشه چینی از زحمات بسیار علما و بزرگان دینی نکاتی را ضمیمه نموده و با آوردن مسایل شرعی و ذکر مصائب اهلبیت علیهم السلام و شمه ای از زندگی آن بزرگواران و صدو ده نکته پیرامون وجود نازنین قطب دایره امکان حضرت ولی عصر عج الله تعالی فرجه الشریف مجموعه حاضر را تقدیم علاقه مندان نماییم.
برخی از عناوین عبارتند از:
امر به معروف و نهی از منکر
تعصب
تولی و تبری
وسوسه و وسواس یقین
همسرداری
در بخشی ازاین کتاب می خوانیم:
علی علیه السلام فرمود: نعمت های الهی در اختیار برخی از بندگان قرار می گیرد تا به نفع دیگران قیام کنند ولی اگر در این امر کوتاهی کنند نعمت الهی از آنها سلب و در اختیار دیگران قرار خواهد گرفت
آقای مجتهدی تهرانی نقل کرده است که آیت الله میرزا علی مشکینی فرمودند:در ایامی که تحصیل می کردم یک روز پنج ریال بیشتر پول نداشتم و در خیابان راه می رفتم که یکی از طلاب به من رسید و گفت: پنج ریال داری به من قرض بدهی ؟ فکر کردم که اگر پول را به او بدهم خودم بی پول می مانم ولی با خود گفتم که کار این بنده خدا را راه می اندازم خداوند کریم است. پول را به او دادم. چند قدمی که رفتم یکی از همشهری های من از اهالی مشکین شهر به من رسید با هم مصافحه کردیم. موقع خداحافظی پولی در دست من گذاشت و رفت. چون نگاه کردم دیدم پنچ تومان ( پنجاه ریال ) است.بار دیگر یکی از طلاب به من رسید و از من پنج تومان قرض خواست. ایندفعه نیز با خود گفتم خدا کریم است اکنون که این آقا معطل است کار او را راه می اندازم پول را به او دادم. چون مقداری جلوتر رفتم یکی دیگر از همشهری های خود را دیدم پس از مصاحفه و احوال پرسی پولی در دست من گذاشت و رفت. نگاه کردم دیدم پنجاه تومان است. ناگاه یاد آیه شریفه افتادم « من جاء بالحسنة فله عشر امثالها هرکس عمل نیک انجام دهد ده برابر به او پاداش می دهیم».
ایشان فرمودند: هرچه منتظر شدم که کسی پیدا بشود و این پنجاه تومان را قرض بگیرد بلکه پانصد تومان شود دعایم مستجاب نشد!
( کتاب گنجینه معارف/ جلد اول/ صفحه 44 )
