اطلاعات بیشتر
روایت شده که حضرت امیرالمومنین علیه السلام در هر شب هنگامی مردم به خوابگاه خود می رفتند, صدای نازنینش بلند می شد به حدی که صدای آن حضرت را تمام اهل مسجد و کسانی که همسایه مسجد بودند می شنیدند که می فرمود: آماده شوید و اسباب سفر خود را مهیا کنید, خدا شما را رحمت کند, همانا منادی مرگ ندای الرحیل سر داده و توقف خود را در دنیا کم کنید, و از دنیا در حالی که با خود زاد و توشه ای از اعمال صالح برداشته بیرون روید,همانا پیش روی شماعقبه های کئود ( گردنه های سختی است), یعنی جاهای بسیار دشوار و منزل های هولناک در پیش است که باید از آنجا عبور کنید و چاره ای از آن نیست. در کتاب حاضر منازل الآخرة و مطالب الفاخرة از لسان مرحوم شیخ عباس قمی به این عقبه های سخت و منازل هولناک اشاره شده و به ادعیه ها و اعمال صالحی اشاره می کند که برای این عبور کردن از سختی و هراس این عقبه ها لازم است
این کتاب در 10 فصل تنظیم شده است
فصل اول مرگ در موضوعاتی چون امور باعث برآسانی سکرات مرگ و عدیله هنگام مرگ
فصل دوم عالم قبر در موضوعاتی چون گردنه اول وحشت قبر, دوم فشار قبر, سوال نکیر و منکر در قبر
فصل سوم برزخ
فصل چهارم قیامت
فصل پنجم بیرون آمدن از قبر
فصل ششم میزان در موضوعاتی چون روایت در فضیلت صلوات و روایات و حکایاتی در حسن خلق
فصل هفتم حسابرسی
فصل هشتم نامه اعمال
فصل نهم عبور از صراط
فصل دهم عذاب دوزخ و داستان هایی از خائفان و خداترسان که 6 قصه و 5 مثل را شامل می شود
در بخشی از این کتاب می خوانیم:
گردونه دوم عدیله هنگام مرگ
یعنی عدول کردن از حق به باطل در وقت مردن و آن چنان است که شیطان پیش محتضر حاضر می شود و وسوسه می کند و او را به شک می اندازد تا او را از ایمان بیرون کند و از این جهت است که در دعاها استعاذه از آن شده و جناب فخر المحقین رحمة الله فرموده هر که بخواهد از آن سالم بماند, دلیل های ایمان و اصول پنجگانه را با ادله قطعی و صفای خاطر نزد خود حاضر کند و آن را به حق تعالی بسپارد که در وقت مرگ به او بازگرداند و بعد از ذکر عقاید حق این دعا را بگوید:
« الهم یا ارحم الراحمین انی قد اودعتک یقینی هذا و ثبات دینی و انت خیر مستودع و قد امرتنا بحفظ الودائع فرده علی وقت حضور موتی »
پس بر حسب فرمایشان بزرگوار خواندن دعای عدیله معروف و توجه به معنی آن در خاطر برای سلامت جستن از خطر «عدیله عند الموت» نافع و سودمند است. و شیخ طوسی رحمة الله از محمدبن سلیمان دیلمی روایت کرده است که به خدمت حضرت صادق علیه السلام عرض کردم که شیعیان می گویند که ایمان بر دو قسم است: یکی مستقر و ثابت و دیگر انکه به امانت سپرده شده است و زایل می گردد. پس به من دعایی بیاموزید که هرگاه ان را بخوانم ایمان من کامل گردد و محو و زایل نشود. فرمود: بعد از هر نماز واجب بگو:
«رَضیت بِالله رُبا و بمحمد صلی اله علیه و آله نبیا و بالاسلام دینا و بالقرآن کتابا و بالکعبة قبلة و بِعَلیّ ولیا و اماما و بالحسن و الحسین و علی بن الحسین و محمدبن علی و جعفربن محمد و موسی بن جعفر و علی بن موسی و محمد بن علی و علی بن محمد و الحسن بن علی و الحجة بن الحسن ائمة الهم انی رضیت بهم فارضنی لهم انک علی کل شیء قدیر».
(کتاب منازل الآخرة / صفحه 13 و 14 )
