اطلاعات بیشتر
یکی از چیزهایی که همه ما روزی به آن خواهیم رسید و کسی را از آن گریزی نیست عالم قبر می باشد. بنابراین شناخت آن چیزهایی که در آن خانه برای ما رخ می دهد از ضروریات و اولویت های دانستنی های هر انسان دانا و دوراندیش است. پیغمبر مکرم اسلام و ائمه معصومین علیهم السلام که جانشینان بر حق او از طرف خداوند هستند, بزرگترین دلسوزان انسان می باشند, که هیچگاه بشریت را حتی در جزئی ترین کارها نیز رها نکرده و با دستورات نورانی خود آداب و احکام آنها را بیان نموده اند, چه برسد به اموری مانند مرگ و قبر و آخرت که سعادت و یا بدبختی انسان ها در آنها است.
این کتاب در 5 فصل تنظیم شده است
فصل اول وظیفه زندگان در قبال مردگان
فصل دوم قبر خانه تاریک
فصل سوم عذاب های قبر
فصل چهارم تجسم اعمال در عالم قبر
فصل پنجم داستان های عبرت آموزی از عذاب های قبر
در بخشی از این کتاب می خوانیم:
بدون هیچ شرح و توضیحی به بیان آدابی که می باید برای میت مراعات شود می پردازیم:
اول وقتی خبر مرگ آشنایی را شنیدی بدون اینکه فرصت را از دست بدهید خود را به مراسم تشییع برسانید که رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند: « چون به عروسی دعوت شدید به آرامی بروید که شما را به یاد دنیا می افکند و چون به تشییع جنازه دعوت شدید شتاب کنید که آخرت را به یاد شما می آورد.
دوم درباره اینکه پشت یا پیش جنازه در مراسم تشییع حرکت کنیم امام صادق علیه السلام فرمودند:« المشی خلف الجنازة افضل من المشی بین یدیها; راه رفتن پشت سر جنازه برتر از رفتن پیش روی جنازه می باشد. حضرت امام باقر علیه السلام فرموده اند: « رسول خدا پشت سر جنازه ای راه می رفتند به ایشان عرض کردند: یا رسول الله چرا در پشت سر جنازه راه می روید؟ فرمودند: «فرشتگان را می بینم که از جلو می روند و ما متابعت ایشان می کنیم ( به دنبال ایشان می رویم).»
سوم تنها به تشییع جنازه اکتفا نکرده بلکه هر گوشه تابوت را به دوش گرفته در حمل جنازه شریک باشید. امام صادق علیه السلام فرموده اند:« هرکه چهار گوشه تابوت را بگیرد خدای تعالی چهل گناه بزرگ او را می آمرزد.اگر در تشییع جنازه ای شرکت کردید و مشکلی نداشتید تا زمان دفن میت صبر کنید که امام صادق علیه السلام می فرمایند:« کسی که جنازه مومنی را تشییع کند و صبر کند تا به خاک سپرده شود خدای تعالی هفتاد هزار فرشته را مامور می سازد تا موقعی که برای حضور در موقف قیامت از قبر بیرون می آید او را تشییع کنند و برای وی طلب آمرزش نمایند.
( کتاب عالم قبر / صفحه 18 و 20 )
