متن و ترجمه خطبه فدکیه

سرزمین فدک در سال هفتم هجری،به حکم آیه«ما اَفاءالله عَلی رَسوله مِن اهلِ القری فَلله و للرَسول و لِذِی القربی ...»و همچین آیه«و آتِ ذََا القربی حَقه ...»بر اساس دستور خداوند توسط رسول اکرم (صلی الله علیه و آله)به فاطمه زهرا (علیها السلام)عطا گردید.هر ساله حضرت زهرا (علیها السلام)به اندازه قوت خود از فدک بر می داشت و بقیه را بین فقرا تقسیم  می کرد و تا هنگام شهادت پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله)این شیوه ادامه داشت.تا اینکه عده ای دست به غصب ارثیه ایشان از پدر بزرگوارش که همان باغ معروف«فدک» بود زدند؛همان هایی که با تشکیل سقیفه بنی ساعده حق بزرگ الهی همسرش امیرالمومنین(علیه السلام) یعنی وصایت و ولایت بعد از پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) را نیز نادیده گرفتند.

این بزرگ بانوی جهان هستی پس از اطلاع تصمیم این عده برای غصب فدک،به همرا چند نفر از زنان و خدمتکاران به مسجد رفتند و به ایرااد خطبه ای که معروف به خطبه «فدکیه» شده است پرداختند که در واقع دریای عظیم و وسیعی از حقایق الهی است که با معارف توحیدی آغاز می شود و پس از آن با اشاره با تاریکی های جهل در میان مردم به نقش نبوت پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله)در زدودن این جهالت ها پرداخته و پس از آن به دوران پس از حبیب خداوند می رسد.

خطبه فدکیه فاطمه زهرا (علیها السلام) از هفت بخش تشکیل می شود:

بخش اول:تحلیل فشرده و عمیقی پیرامون مساله توحید و صفات پروزدگار و اسماء حسنی و هدف آفرینش.

بخش دوم:مقام والای پیامبر (صلی الله علیه و آله)و مسئولیت ها و ویژگی ها و اهداف ایشان.

بخش سوم:اهمیت قرآن مجید و عمق تعلیمات اسلام و اسرار و احکام،و پند و اندرزهایی در این رابطه.

بخش چهارم:بانوی اسلام(علیها السلام)ضمن معرفی خویش،خدمات پدرش رسول الله (صلی الله علیه و آله)را به این امت بازگو می کند و همچنین آن ها را به گذشته نزدیک جاهلی خود،برای یک دیدار عبرت انگیز،و مقایسه با وضعشان بعد از اسلام،و گرفتن درس از این دگرگونی،رهنمون می شود.

بخش پنجم:بازگویی حوادث و رویداد های بعد از پیامبر (صلی الله علیه و آله)

بخش ششم:سخن از غصب«فدک» و بهانه های واهی آنان.

بخش هفتم:و سرانجام به عنوان یک اتمام حجت از گروه انصار و اصحاب راستین پیامبر(صلی الله علیه و آله) استمداد می گیرد و گفتار خود را با تهدید به عذاب الهی پایان می دهد.

این کتاب ترجمه خطبه تاریخی و اثر گذار حضرت فاطمه زهرا(علیها السلام)می باشد که در مسجد النبی (صلی الله علیه و آله)بیان فرموده است.