اطلاعات بیشتر
این نظریه که به نظریه ی«تفسیر انسان به انسان»شناخته شده،از ابداعات و آورده های بکر و بی نظیر استاد فرزانه آیت الله جوادی آملی (دام ظله) است که با اشراف کامل به حقائق قرآنی و معارف عرفانی و دقائق برهانی،بساط این نظریه ی بدیع را گشترده و تا ژرفای آن پیشرفته و موشکافانه مسائل آن را تحلیل کرده است.
این کتاب از 3 بخش و هر بخش از 3 فصل تشکیل شده است:بخش اول به کلیات بحث انسان شناسی،ضرورت،امکان و راههای شناخت انسان می پردازد.بخش دوم به ماهیت و هویت انسان از منظر قرآنی می پردازد و ضمن بیان مراتب هستی انسان،دو جهت طبیعت و فطرت را در انسان برجسته و به اوصاف انسانی در پرتو قرآن می پردازد و در بخش سوم به بحث اصلی،یعنی تفسیر انسان به انسان پرداخته و با بیان محکم و متشابه در ذات نفس انسانی،با ارجاع متشابهات از وجود و شئونات اندیشه ای و انگیزه ای و رفتاری و عملی او،به محکمات بخشهای مذکور،او را تفسیر درونی می نماید.
در بخشی از متن این کتاب می خوانیم:
فطرت انسان،خواه مشهور یا مستور و خواه مکشوف یا محجوب،جز بینش جمال دیدی دیگر ندارد و غیر از تمایل به کمال،منش دیگر ندارد؛یعنی فطرت محجوب،همان را می طلبد که فطرت مکشوف می خواهد؛لیکن خواستن یکی مشهود است و خواهش دیگری،محجوب و مدسوس و مستور است و هرگز فطرت محجوب،شر یا داعی به آن نیست.
برگرفته از صفحه 179 کتاب
