فاطمه الزهرا علیهم السلام؛ اهداف، مواضع و دستاوردها

سخن گفتن از یگانه بانوی اسلام ،بحث تازه ای نیست و تاکنون نویسندگان و محققان زیادی پیرامون سیره ایشان آثاری را ارائه کرده اند،اما امتیاز کتاب ارزشمند حاضر به این است که نویسنده فرزانه آن،مجاهد شهید،آیت الله سید محمدباقر حکیم تلاش کرده تا به ابعاد جدیدی از شخصیت برجسته و نقش ماندگار حضرت زهرا علیها السلام بپردازد.

امتیاز کتاب عبارتند از:

1.محتوای پر مغز،عمیق  و همراه با استدلال  های محکم و روشن با استناد به آیات قرآن،احادیث نبوی و سخنان گهربار ائمه اطهار علیهم السلام؛

2.شرح ابعاد شخصیت زهرا علیها السلام و ارکان جامعه اسلامی؛

3.بیان چارچوب های فکری،شرعی،سیاسی و اخلاقی نهضت زهرا علیها السلام،بدون اطاله کلام در روایت تاریخ یا شرح رویداد ها؛

4.تلاش مولف برای گسترش نگاه درست به اتفاقات پس از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله،موضوع فدک و ماجرای حمله به بیت فاطمه سلام الله علیها؛

5.تبیین نقش و تاثیر حضرت زهرا علیها السلام بر ریوداد های پس از رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم؛

6.بهره گیری از قلمی شیوا و روان و نثری به دور از پیچیدگی

در بخشی از متن این کتاب می خوانیم:

افرادی که در صحنه های جنگ و جهاد، پابه‌پای پیامبر اکرم حضور داشته، رنج‌ها را به جان خریده و برای رساندن اسلام به این درجه عالی، فداکاری نمودند و اینان نزدیکترین افراد به آن گروه اول (برگزیدگان) هستند که برخی از آنان مبارزه کرده، برخی مجروح و جانباز شده، برخی دارایی خود را بخشیده، برخی به شیوه‌های دیگر همکاری داشته و برخی به حبشه مهاجرت کردند‌؛ اینها، همان مجاهدان و فداکاران رنج کشیده هستند. در گذشته، جنگ آنها با مشرکان، اهل کتاب، دشمنان علنی و گاهی جنگ با منافقان بود که اینها را، قرآن کریم برایشان مشخص می‌کرد، اما اکنون (بعد از رحلت پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم ) با قضیه جدیدی که به شناخت موضوع ارتباط داشت، روبرو شده بودند و این گروه، احساس می کردند که جامعه اسلامی، گرفتار جنگ داخلی شده است.
این گروه را می توان از خلال حرکت حضرت زهرا به سوی خانه مهاجرین و انصار، شناسایی کرد و این افراد، همان کسانی هستند که زهرا علیهاسلام به سوی آنان رفت و در خانه هایشان با آنان سخن کرد. اینان  کسانی بودند که به خانه زهرا هجوم آورده و خانه اش را به آتش کشیده بودند؛ این افراد، کارشان به جایی رسیده بود که دیگر امیدی به خیر و اصلاح (بازگشت) آنان نبود. آنان هنگامی که سخنان، موضوع و درخواست یاری حضرت را شنیدند، گفتند: ای دختر رسول الله دیر آمدی! اگر پیشتر می‌آمدی، ممکن بود مادر رفتار و برخورد دیگری داشته باشیم» آن می پنداشتند که اوضاع آرام شده و کار به اتمام رسیده و اگر حرکتی کنند، جنگ جدیدی و تفرقه رخ می دهد.

برگرفته از صفحه 58 کتاب