اطلاعات بیشتر
کتاب «تعلق» درس های اخلاقی آیت الله حائری شیرازی است که با نگاهی نو، به محورهای اصلی تحول در وجود انسان می پردازد.
مباحث بحث شده در این کتاب عبارتند از: جایگاه اخلاق در اسلام، محور تحول در وجود انسان، حب الدنیا رأس کل خطیئه، موضع انسان در برابر دنیا و حقیقت خودش، نفسانیت، آرزو، ذکر، انسان بین دو کشش، سیر و تیه و پرسش و پاسخ.
در بخشی از متن این می خوانیم:
پس انسان وقتی به دنیا پشت کرده و بنای خروج از دنیا پیدا می کند، این راه رشد اوست، چون قرار شد حب دنیا راس هر خطایی باشد، پس بغض دنیا و سیر شدن از دنیا راس حرکت انسان و اساس جهت گیری و مقدمه آزادی انسان است. اگر قلب انسان را به ظرفی تشبیه کنیم که در وسط بارانی قرار گرفته باشد، وقتی این ظرف را پشت ورو بگیریم، طوری که دهانه ی ظرف رو به زمین و پشت ظرف رو به بالا باشد، از هر طرف باران ببارد از پشت ظرف می چکد و درون ظرف، خشک می ماند. انسان وقتی حب دنیا دارد، دهانه ی ظرفش را رو به دنیا و رو به خاک گرفته و کاسه اش را واژگون گرفته است. اگر کاسه را واژگون بگیرد و از رحمت مستمر و واسع الهی محروم شود، باران را تقصیری نیست. او ظرفش را بد گرفته است. حب خدا، توجه خدا، رحمت خدا و لطف خدا چیزی مضیق و محدود نیست. چیزی دائم، جاری، مستمر و محدود نکردنی است. در قرآن می گوید: «ربنا وسعت کل شیءرحمة و علما»
برگرفته از صفحه 32 کتاب
