اطلاعات بیشتر
تمثیل یعنی درک نطق اشیاء. همۀ اشیاء ناطق‌اند. همه‌چیز، پیام دارد. اساس تمثیل این است که انسان نطق و پیام اشیاء را متوجه شود … زبان تمثیل، زبانی است گویا، شیوا و رسا. مثال، اگر مناسب باشد و با دقت و هوشیاری بکار گرفته شود، عمق مطلب را مجسم می‌کند، تاریکی‌های آن را می‌زداید، تطبیق می‌دهد و نکات مبهم و دشوار آن را روشن و آسان می‌سازد … اگر مفاهیم دینی را با هنر تمثیل عرضه کنیم، اسلام با اقتدار بیشتری در عالَم مطرح می‌شود و بیانات ائمه علیهم‌السلام بهتر درک می‌شود.
در بخشی از متن این کتاب می خوانیم:
امت مانند دانه‌های تسبیح هستند، و امامت مانند نخی است که امت را متصل و از پراکنده شدن آن ها جلوگیری می کند؛ یعنی اگر امامت را از امت حذف کنیم، مثل آن است که نخ را از تسبیح کشیده، و دانه ها را پراکنده کرده باشیم. بنابراین وقتی امامت در صحنه حضور پیدا می‌کند و امام حاکم می‌شود، امت مثل تسبیحی است که نخ کشی و یکی شده باشد. ما الان وقتی به کشورهای اسلامی نگاه می کنیم، مانند دانه‌های تسبیح رها شده هستند. این کشورهای اسلامی در کنار هم نیستند و همانطور که اگر تسبیح پاره شده باشد، هر دانه اش به به سمتی می‌رود، کشورهای اسلامی نیز هرکدامشان به یک جهت حرکت می‌کنند. همه مصائب امروز ما به این علت است که مسلمانان این کشورها همچون دانه های تسبیح جدا شده‌اند. تا زمانی که نخ امامت از قلبشان نگذرد و آن‌ها را به هم متصل نکند و در خط رهبری نباشند، نمی توانند از این مصائب رهایی یابند.
برگرفته از صفحه 48 کتاب
