اطلاعات بیشتر
کتاب یازدهم از مجموعه «در قلمرو اندیشه امام موسی صدر» است که حاوی گفتارها و نوشتارهای امام صدر درباره عبادت و دعا و برخی مناسک دینِ اسلام است.
در بخشی از متن این کتاب می خوانیم:
فاطمه سلام الله می گوید: ای مردم! این نماز و روزه و زکات و حج و امر به معروف و نهی از منکر، معنا و مفهوم دارد. چطور نماز می خوانید و به غرور و خودپسندی دچارید؟ آیا چنین چیزی ممکن است؟ نماز چیزی جز عبادت و بندگی و اطاعت خداوند نیست. نماز تمرین برای فروتنی انسان در برابر خداوند. چگونه است که ما نماز می‌خوانیم، ولی پس از یک یا دو سال یا بیشتر، هنوز احساس غرور و خودبینی داریم؟ ما نماز نمی خوانیم. نمازی که به غرور بیانجامد، نمازی است که نفس اماره به آن فرمان می دهد. نمازی که خداوند به آن فرمان می دهد، می دانید چه نمازی است؟ نمازی است که قلب را روشن میکند و نفس را در برابر حقیقت به کرنش وا می دارد و انسان را فروتن و افتاده می کند. در نماز چه می کنیم؟ چند بار از خدا و نام خدا سخن می گوییم؟ از آغاز تا پایان نماز، چند بار در برابر خدا تعظیم می کنیم؟ چندبار خود را به روی خاک می اندازیم و سجده می کنیم؟ سجده یعنی چه؟ انسان با سجده کردن می‌گوید: همه وجودم را، از طول و عرض و جسم و روح و بزرگی و وقار و خودبینی و افتخارات، در پیشگاه خداوند قرار می دهم. سر و پیشانی خود را که نماد سربلندی و عزت من است، در برابر خدا روی خاک می گذارم. آیا نماز این نیست؟
برگرفته از صفحه 36 و 37 کتاب
